Η δεύτερη υποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα

Γιατί τα μεγαλοστελέχη του ΣΥΡΙΖΑ «ξαναζεσταίνουν» τα σενάρια περί «κυβέρνησης των ηττημένων»;

Του Στέφανου Τζανάκη

Τα σενάρια που θέλουν το κόμμα τους, εφόσον βγει δεύτερο στις κάλπες, να επιχειρεί τον σχηματισμό κυβέρνησης με τη συνεργασία ΠΑΣΟΚ και ΜεΡΑ25, που έχουν ξεκαθαρίσει – ο καθένας για άλλους λόγους – ότι δεν προσφέρονται για τέτοιου είδους συμπράξεις;

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι βλέποντας τις δημοσκοπήσεις, στελέχη όπως ο Γιάννης Δραγασάκης και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος επιδιώκουν να κρατήσουν ζωντανό το όνειρο της επιστροφής στη διακυβέρνηση, έστω και μέσω μίας μεθόδου την οποία έχει αποκλείσει ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματός τους. Είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα;

Υπενθυμίζεται ότι το 2012, ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να αλλάζει την εκλογική μοίρα του όταν ο Αλέξης Τσίπρας κάλεσε το ΚΚΕ να συγκυβερνήσουν, λίγο πριν από τις πρώτες εκλογές εκείνης της χρονιάς. Ο Περισσός τον πέρασε γενεές δεκατέσσερις, αλλά τη δουλειά του την έκανε – έγινε αξιωματική αντιπολίτευση και κυβέρνηση εν αναμονή.

Έχει καμία σχέση η συγκυρία με το 2012; Καμία – τότε ήμασταν εν μέσω μνημονίων και κυμάτων οργής, σήμερα είμαστε ενόψει της επιστροφής στην επενδυτική βαθμίδα. Υπάρχει κάποια περίπτωση να «πιάσει» για δεύτερη φορά το «κόλπο»; Καμία. Τότε, γιατί το επιχειρούν τα μεγαλοστελέχη του ΣΥΡΙΖΑ;

Η αλήθεια είναι ότι κανείς στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν πιστεύει στις δημοσκοπήσεις. Κανείς δεν θεωρεί ότι μπορεί τα γκάλοπ να λένε την αλήθεια – και να είναι αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ πέντε μονάδες πίσω από τη Νέα Δημοκρατία. Η μεγαλύτερη παραχώρηση που κάνουν είναι να δεχθούν ότι η διαφορά τους με το κυβερνών κόμμα είναι μέσα στα όρια του στατιστικού λάθους – και να υπενθυμίσουν παράλληλα ότι σε όλες τις προεκλογικές περιόδους μετά το 2012 καταγραφόταν μία υποεκτίμηση της απήχησης του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις.

Παρ’ όλα αυτά, η συζήτηση για μία «κυβέρνηση ηττημένων» δείχνει ασφαλώς ότι τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης δέχονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ότι θα τερματίσουν δεύτεροι την πρώτη Κυριακή των εκλογών. Και εκεί αρχίζουν τα «γιατί» – γιατί τα λέει αυτά ο Δραγασάκης; Γιατί ο Τσακαλώτος; Μήπως επειδή θέλουν να διατρανώσουν το ρόλο της απλής αναλογικής; Μπα, την ψήφισαν όταν πέρασαν δεύτεροι στις δημοσκοπήσεις. Ή μήπως επειδή θέλουν να βάλουν δια της πλαγίας θέμα Τσίπρα; Όπως είναι φανερό, ακόμα κι αν με έναν μαγικό τρόπο «βγαίνουν τα κουκιά» για μία τέτοια κυβέρνηση, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να είναι ο πρωθυπουργός.

Μήπως εκεί είναι το κουμπί; Μήπως τα περί «κυβέρνησης των ηττημένων» είναι το πρελούδιο της εσωκομματικής συζήτησης στον ΣΥΡΙΖΑ μετά από μία καθαρή εκλογική ήττα; Μήπως τα μεγαλοστελέχη επιχειρούν να βάλουν τον πήχη στον Αλέξη Τσίπρα ακόμα πιο ψηλά από το 31,5% του 2019; Όταν μάλιστα είναι φανερό ότι και μόνη η συντήρηση μίας τέτοιας συζήτησης διώχνει κόσμο από το κόμμα, από τη στιγμή που αρκετοί ψηφοφόροι τους δεν θέλουν να ακούνε για ΠΑΣΟΚ και ακόμα περισσότεροι για Βαρουφάκη;

Ο Αλέξης Τσίπρας υπέκυψε μία φορά στις πιέσεις των λεγόμενων «κορυφαίων» του ΣΥΡΙΖΑ όταν δέχθηκε να «συγχωρέσει» τον Παύλο Πολάκη – και τώρα κινδυνεύει να δει την τακτική «της κυβέρνησης μόνον με πρωτιά» να πάει στράφι. Αν δεν κόψει μαχαίρι τις δηλώσεις αυτού του είδους, ο μεγάλος χαμένος θα είναι ο ίδιος…

εκλογέςπολιτικήΣτέφανος ΤζανάκηςΣΥΡΙΖΑ