Μπαίνουμε ξανά στην «αμπούλα». Θυμίζω τι είναι αυτή, μήπως την ξεχάσαμε. Περιορίζουμε τον κύκλο των ανθρώπων που ερχόμαστε σε επαφή στο ελάχιστο. Βλέπουμε όλους κι όλους πέντε-έξι ανθρώπους. Με αυτούς θα κάνουμε ρεβεγιόν, με αυτούς θα πάμε για καφέ και ποτό και αυτούς θα συναναστρεφόμαστε γενικώς τους προσεχείς μήνες. Ξεχνάμε και πάλι τις αγκαλιές και τα φιλιά. Για χειραψία ούτε λόγος. Μια κίνηση του χεριού στη θέση της καρδιάς είναι αρκετή για να εκδηλώσουμε στον άλλον την εκτίμηση και την αγάπη μας. Αποφεύγουμε τον συνωστισμό στα κλαμπ και στα κέντρα διασκέδασης. Πάμε σε μαγαζιά με καθήμενους, στα οποία τα τραπέζια βρίσκονται σε απόσταση. Φοράμε πάντα μάσκα. Και στους εξωτερικούς χώρους. Γιατί, αν φταρνιστεί κάποιος δίπλα μας στο πεζοδρόμιο, είναι αρκετό για να μας μεταδώσει τη μετάλλαξη «;Oμικρον», η οποία σε λίγες ημέρες θα κυριαρχεί έναντι όλων.
Γράφει ο Γιάννης Πολίτης
Άντε φτου κι απ’ την αρχή, λοιπόν. Ακόμη και στα σπίτια που μας καλούν είναι ανάγκη να πάμε με rapid test. Δεν έχει σημασία αν θα μας το ζητήσει ο οικοδεσπότης, αλλά έτσι σεβόμαστε και προστατεύουμε τον εαυτό μας και τους αγαπημένους μας, με τους οποίους θα γιορτάσουμε μαζί. Μετά τις γιορτές, τα πράγματα θα γίνουν ακόμη πιο δύσκολα. Η πρόβλεψη είναι εφιαλτική και μακάρι να μην επιβεβαιωθεί. Τα κρούσματα θα φτάσουν τα 10.000-15.000 ημερησίως. Το σύστημα Υγείας θα ξεπεράσει τα όριά του. Γι’ αυτό απαιτείται ψυχραιμία και συμπαράσταση ηθική και υλική από την πολιτεία στους γιατρούς του ΕΣΥ και τους νοσηλευτές που έχουν ήδη γονατίσει.
Χωρίς αμφιβολία, θα επιστρέψει η τηλεργασία στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα σε μεγάλο βαθμό. Με απλά λόγια, όσες δουλειές είναι δυνατόν να γίνονται εξ αποστάσεως θα γίνονται, σε μια προσπάθεια να μη μαζεύεται πολύς κόσμος στους χώρους εργασίας και κυρίως να μην επικρατεί συνωστισμός στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ύστατο μέτρο, που απεύχονται και η κυβέρνηση και οι γονείς, είναι μετά τις γιορτές να επιστρέψει η τηλεκπαίδευση. Κανείς δεν το θέλει, αλλά, αν παραστεί ανάγκη, δυστυχώς θα το ζήσουμε και αυτό ξανά. Γενικώς, αν η κατάσταση εξελιχθεί άσχημα, θα επανέλθουν τα μέτρα του παλιού lockdown που δεν κοστίζουν χρήματα, καθώς δεν υπάρχει πλέον η δυνατότητα για επιδόματα και οικονομικές ενισχύσεις που μέχρι σήμερα έχουν κοστίσει 43 δισ. ευρώ. Για το επόμενο δεκαήμερο, πάντως, και μέχρι την Πρωτοχρονιά, όλα θα λειτουργούν όπως σήμερα, ώστε να μη διαλυθούν η αγορά και η κοινωνία. Γι’ αυτό και η ατομική προστασία είναι η μόνη ασπίδα μας.
Όσο για την τρίτη δόση εμβολίου, δεν είναι θέμα συζήτησης πλέον. Οι δραματικές εξελίξεις έχουν προσπεράσει τις αντιρρήσεις, τους φόβους και τις τρέλες εκείνων που φοβούνται «να σηκώσουν το μανίκι». Είναι, πλέον, κοινή αντίληψη της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας πως, αν δεν εμβολιαστούν οι πάντες, όχι μόνο με την τρίτη δόση αλλά και με την τέταρτη -τη βελτιωμένη – που θα βγει σε λίγους μήνες, δεν θα καταφέρουμε να βγάλουμε το κεφάλι έξω από το νερό. Τα εμβόλια δεν είναι μόνο για τον δυτικό κόσμο, αλλά πρέπει να φτάσουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης. Για να συμβεί αυτό, πρέπει οι πλούσιοι να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, ώστε να βοηθήσουν τους φτωχούς. Και όσοι τσιγκουνεύονται πρέπει να σκεφτούν σοβαρά ότι αυτή δεν είναι μόνο μια πράξη φιλανθρωπίας, αλλά αποτελεί προϋπόθεση για τη δική τους ασφάλεια. Αν δεν μπει φρένο με καθολικό εμβολιασμό στην Ινδία, στην Ασία και στην Αφρική, οι μεταλλάξεις θα έρχονται η μία μετά την άλλη.
Ας το πούμε για μία ακόμη φορά. Οι ανεμβολίαστοι θα κινδυνεύσουν πολύ σοβαρά τις προσεχείς εβδομάδες. Εφόσον οι πλήρως εμβολιασμένοι προστατεύονται σε ποσοστό 75% και πρέπει να τηρούν τα μέτρα της κοινωνικής αποστασιοποίησης για να παραμείνουν υγιείς, σκεφτείτε τι θα συμβεί με τους ανεμβολίαστους. Αυτά είναι τα κακά νέα. Υπάρχουν, όμως, και καλά νέα. Η μετάλλαξη «Ομικρον», παρότι ακόμη δεν υπάρχουν πλήρη επιστημονικά στοιχεία, ίσως αποδειχθεί ότι δεν είναι ο μπαμπούλας που τρόμαξε τον πλανήτη πριν από έναν μήνα και βύθισε τις διεθνείς αγορές. Αυτό που ξέρουμε με βεβαιότητα είναι ότι μεταδίδεται με τεράστια ευκολία. Κάθε ημέρα που περνά, τα κρούσματα θα διπλασιάζονται και μετά η πρόοδος θα γίνει γεωμετρική. Το πιθανότερο, όμως, είναι ότι δεν είναι τόσο επικίνδυνη και θανατηφόρα. Άρα, μπορεί να λειτουργήσει εκφυλιστικά και να αποτελέσει την αρχή του τέλους στο δράμα μας. Όλες οι πανδημίες κάπως έτσι λειτουργούν. Κάποια στιγμή, μια μετάλλαξη είναι πιο μεταδοτική ή πιο αδύναμη. Έτσι, νοσούν πιο ελαφρά μεγάλα στρώματα του πληθυσμού και η πανδημία μετατρέπεται σε ενδημία.
Ακόμη κι αν η «Ομικρον» δεν είναι αυτή που θα αποδυναμώσει τον κορωνοϊό, θα έρθει κάποια άλλη αργά ή σύντομα. Μακάρι αυτό, βέβαια, να συμβεί μια ώρα αρχύτερα. Δηλαδή μέσα σε αυτό το εξάμηνο. Μέχρι τότε, κρατάμε με ευλάβεια όλα τα μέτρα, τα οποία μάθαμε από την πρώτη φάση της περιπέτειάς μας. Είναι ο μόνος τρόπος να ελαχιστοποιήσουμε τις απώλειες σε ανθρώπινες ζωές. Ναι, είναι βαρύ, είναι επώδυνο, είναι εξουθενωτικό, είναι ψυχοφθόρο, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουμε. Αλλιώς τις είχαμε φανταστεί τις γιορτές και αλλιώς μας βγήκαν. Είναι ένας πόλεμος διαρκείας, που δεν επιτρέπει αυτοσχεδιασμούς και μαγκιές, καθώς κανείς δεν είναι αλώβητος.