Γράφει ο Γιάννης Πολίτης
Τρελοί υπάρχουν παντού. Στην Ελλάδα συνηθίσαμε να τους λέμε ψεκασμένους. Είναι αυτοί που βλέπουν διαρκώς συνωμοσίες. Το 2010 είχαν αποφανθεί στα καφενεία και στις πλατείες ότι οι κακοί Γερμανοί, οι κακοί Αμερικανοί και όλοι οι κολλητοί τους ζήλεψαν τη χώρα μας, που είναι το πιο όμορφο οικόπεδο του πλανήτη, και ήθελαν να την καταστρέψουν.
Πρότειναν, μάλιστα, με στόμφο να γυρίσουμε στην περίφημη δραχμούλα μας, να τυπώνουμε αλά παλιά πεντοχίλιαρα με το τσουβάλι και να μην τους έχουμε ανάγκη. Ευτυχώς που αυτό δεν συνέβη ποτέ. Σκεφτείτε τώρα με την πανδημία να τυπώναμε δραχμές. Θα είχαν ίση αξία με τις χαρτοπετσέτες. Και πολύ λέω. Με κόπο έχουν καταλάβει οι περισσότεροι την αξία της παραμονής μας στο σκληρό νόμισμα. Έτσι, κανείς δεν τολμά να πει δημόσια αυτή την ώρα τέτοια λόγια, γιατί όλοι είμαστε κρεμασμένοι στην ευρωπαϊκή βοήθεια, στα 72 δισεκατομμύρια που θα μας κρατήσουν όρθιους τα επόμενα χρόνια.
Στη μεγάλη εικόνα, πολλαπλάσιους ψεκασμένους από τους δικούς μας είχε η Μεγάλη Βρετανία. Αυτοί την οδήγησαν στα βράχια του Brexit, βάζοντας βόμβα στα θεμέλια του οράματος την ευρωπαϊκής ενοποίησης, το οποίο χτίζεται εδώ και εξήντα χρόνια. Ίδιοι και χειρότεροι ήταν οι σκληροί οπαδοί του Ντόναλντ Τραμπ – τους είδαμε και στις πρόσφατες αμερικανικές εκλογές. Σε αυτούς για όλα φταίει η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, την οποία επικαλούνται για ψύλλου πήδημα, χωρίς να γνωρίζουν την πραγματική έννοιά της.
Είναι στη φύση των ανθρώπων, προφανώς, εντός και εκτός Ελλάδας, πάντα να βρίσκουν ένα λόγο για να μαλώνουν. Και ο νέος διχασμός φτάνει με το εμβόλιο. Και πριν αρχίσουμε να λέμε πόσο χάλια είναι οι Έλληνες και με πόση ευκολία στήνουν εμφυλίους, να σας πω ότι οι Ευρωπαίοι είναι πολύ χειρότεροι. Είναι απρόσμενα μεγάλο το ποσοστό, όπως δείχνουν όλες οι μετρήσεις στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου οι πολίτες εμφανίζονται απρόθυμοι ή κατηγορηματικά αντίθετοι να κάνουν το εμβόλιο για τον κορωνοϊό.
Παρά τις έως τώρα κλινικές δοκιμές, που δείχνουν ότι τα εμβόλια είναι ασφαλή, η συνωμοσία του καφενείου συχνά νικά τον επιστημονικό λόγο. Για να το κάνουμε συγκεκριμένο, αυτή την ώρα οι μισοί Γάλλοι (ποσοστό 46%) δηλώνουν ότι θα αρνηθούν να εμβολιαστούν και το ίδιο δηλώνει πάνω από το 40% των Πολωνών και των Ούγγρων.
Είναι απίστευτο το τι λέγεται και το τι γράφεται διεθνώς. Η επικρατούσα άποψη είναι ότι όλα αυτά είναι παιχνίδια των φαρμακευτικών εταιρειών, για να ‘κονομήσουν στην πλάτη των ανίδεων πολιτών. Όμως, είναι πολλοί και εκείνοι που το πάνε ακόμα πιο πέρα. Φαντάζονται τον Μπιλ Γκέιτς να έχει βάλει τσιπάκια στις ενέσεις, για να μας παρακολουθούν οι μυστικές υπηρεσίες. Τώρα, πώς μπαίνει το τσιπάκι μέσα στο υγρό και περνά από τη βελόνα της σύριγγας, ο Θεός και η ψυχή τους.
Υπάρχουν και ακόμη πιο τρελοί. Αυτοί πιστεύουν ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα παιχνίδι της ελίτ -πολιτικής, επιστημονικής και επιχειρηματικής- μέσω του εμβολίου για να παρέμβει στο DNA και να μεταλλάξει τον ανθρώπινο οργανισμό. Όπως για παράδειγμα, οι λαϊκιστές, δεξιοί και αριστεροί, έχουν πάντα στο στόχαστρό τους το «κλαμπ του Νταβός», εκεί όπου συναντιούνται οι ισχυροί του κόσμου και χαράσσουν πολιτικές, έτσι και οι αντιεμβολιαστές έχουν δημιουργήσει στο μυαλό τους μια νέα παγκόσμια ελίτ, στην κορυφή της οποίας βρίσκονται οι φαρμακευτικές εταιρείες.
Διάβασα κάτι πολύ ωραίο σε ένα άρθρο του «Economist», το οποίο ερμηνεύει πολλά από όσα ακούμε και βλέπουμε σήμερα. Λέει, λοιπόν, ότι οι αμφισβητίες των εμβολίων υπάρχουν από όταν βρέθηκαν τα εμβόλια. Αναφέρει, μάλιστα, ότι ο Βολταίρος, στο Παρίσι του 1700, είχε απελπιστεί με την απροθυμία των συμπολιτών του να δοκιμάσουν τους πρώτους εμβολιασμούς που γίνονταν στην Αγγλία και έγραφε ότι στα μάτια των Γάλλων οι Άγγλοι ήταν ανόητοι και τρελοί που δέχονταν να μπουν σε αυτή τη διαδικασία.
Επιστρέφουμε στα δικά μας και στο σήμερα. Πολύ καλά κάνει η κυβέρνηση και οργανώνει μέσω του ψηφιακού κράτους τον τρόπο με τον οποίο θα γίνονται τα εμβόλια, όμως έχω την πεποίθηση ότι δεν θα υπάρξει συνωστισμός. Παρότι στις δημοσκοπήσεις είναι μικρότερο το ποσοστό από εκείνο των Γάλλων που δεν επιθυμούν να εμβολιαστούν, υπάρχει και ένα άλλο σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού που έχει επιφύλαξη και δεν το λέει δημοσίως. Και αυτοί δεν είναι ούτε ψεκασμένοι, ούτε άνθρωποι που δεν παρακολουθούν τι λένε οι επιστήμονες, ούτε ιδεοληπτικοί, ούτε φανατικοί. Απλά, περιμένουν να εμβολιαστούν πρώτα οι άλλοι, για να δουν στην πράξη αν υπάρχουν παρενέργειες.
Δεν λέω κάτι καινούργιο. Έχουμε όλοι φίλους, γνωστούς και συγγενείς που στην επικοινωνία μαζί τους μας λένε: «Θα κάνεις εσύ εμβόλιο; Εγώ λέω να περιμένω. Να μην είμαι από τους πρώτους». Ποια είναι η λύση; Η απάντηση στη δυσπιστία είναι πειστική μόνο όταν δίνεται με παραδείγματα. Τι εννοώ: Πρωθυπουργός, αρχηγοί κομμάτων, υπουργοί, βουλευτές, γιατροί, διάσημοι καλλιτέχνες, παρουσιαστές, πρόσωπα που έχουν απήχηση στους νέους όπως οι ράπερ, να βγουν στην πρώτη γραμμή και να εμβολιαστούν δημοσίως. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ηττηθούν οι ψεκασμένοι και οι απόψεις τους.
Και όταν η πλειονότητα της κοινωνίας θα δει μετά τον Απρίλιο ότι όλοι αυτοί εμβολιάστηκαν και κυκλοφορούν ανάμεσά μας μια χαρά και υγιείς, χωρίς τον φόβο της μόλυνσης, ο ένας μετά τον άλλο θα τρέχει στο κοντινότερο εμβολιαστικό κέντρο.