Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη την 1η Σεπτεμβρίου 1956 στη ΔΕΘ ήταν υπερπαραγωγή: έφτασε με πολεμικό πλοίο στις 18.30 στην προβλήτα του Λευκού Πύργου, συνοδευόμενος από τους υπουργούς Παπαληγούρα και Κασιμάτη.
Κατευθύνθηκε πεζή στην Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών και στις 19.10 έφτασε στην Έκθεση. Τέλεσε τα εγκαίνια, στις 21.00 παρακολούθησε τη ναυτική γιορτή και στις 21.40 παρακάθισε στο επίσημο γεύμα στη Στρατιωτική Λέσχη. Στην ομιλία του αναφέρθηκε στον απολογισμό των αποτελεσμάτων της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησής του, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης έξι μηνών από τις εκλογές.
Η παράδοση συνεχίστηκε για χρόνια ήταν μεγάλη στιγμή για τους θεσσαλονικείς και τη χώρα η διεθνής έκθεση.
Στην δεκαετία του 90 ήρθε η παρακμή. Η έκθεση ξέπεσε. Τα περισσότερα περίπτερα ήταν κρατικών επιχειρήσεων και δημοσίων οργανισμών. Η Θεσσαλονίκη έγινε πασαρέλα για εκατοντάδες πολιτικούς και τους παρατρεχάμενους τους. Γέμιζαν τα σκυλάδικα. Μιλάμε για μεγάλους τζίρους. Και οι πιπεράτες ειδήσεις από το τριήμερο του ξεσαλώματος ήταν ποιος διασκέδασε με ποιους και που. Οι λουλουδούδες είχαν την τιμητική τους. Τόνους γαρύφαλα κουβαλούσαν τα φορτηγά για τους επιδειξίες και τους καψούρηδες.
Ύστερα ήρθε η κρίση. Τα μπουζούκια παρέδωσαν την σκυτάλη στα ΜΑΤ. Το παλιό όνειρο των θεσσαλονικιών έγινε εφιάλτης. Η πόλη διαλύεται κάθε χρόνο από οδοφράγματα και δακρυγόνα.
Η επίσκεψη του πρωθυπουργού είναι μια εξαιρετικά δύσκολη άσκηση για τις αρχές ασφαλείας. Φέτος επιστρατεύτηκαν και ξένοι πράκτορες.
Επειδή η ιστορία αυτή κακοφόρμισε είναι η στιγμή να το πάρουμε από την αρχή το θέμα της έκθεσης και να αφήσουμε την πόλη να ηρεμήσει. Και η πρώτη κίνηση είναι να αποσυνδεθεί η διεθνής εμπορική έκθεση από τα πολιτικά ταρατατζούμ.
Δεν χρειάζεται ο επόμενος πρωθυπουργός και οι πολιτικοί αρχηγοί να συνεχίσουν μια παράδοση που μόνο κακό κάνει στους ίδιους και στην Θεσσαλονίκη. Δεν ωφελείται σε τίποτα η πόλη από όλο αυτό. Μόνο αν η έκθεση γίνει κανονική εμπορική έκθεση θα υπάρξει κέρδος. Και αυτή η διαβόητη συνέντευξη του πρωθυπουργού, που δεν βγάζει πλέον ειδήσεις, ας γίνει άλλη στιγμή σε άλλο σημείο με άλλο τρόπο.