«ΠΑΝΤΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ ψηφίζει με θυμό, τιμωρητική διάθεση, ελπίδα και προσδοκία για ρουσφέτια. Τώρα όμως ζούμε στην παράνοια. Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε -τυχαία- μια έξυπνη τρίπλα Μαοϊκού τύπου. Αφησε «όλα τα λουλούδια να ανθίσουν» και έπιασε τους Σαμαρικούς στον ύπνο. Νόμιζαν ότι η αχίλλειος πτέρνα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η Βαβέλ, ενώ αυτή ήταν η δύναμή του. Ενα πλήρες μενού. Από Τόλιο μέχρι Σταθάκη, είπαν όλοι τα πάντα όλα. Και ο κάθε ψηφοφόρος κράτησε αυτά που είχε προαποφασίσει ότι ήθελε να ακούσει. Ετσι, άλλος τούς ψηφίζει με τη βεβαιότητα ότι δεν θα εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους, άλλος γιατί πιστεύει ότι στήνεται στην Κουμουνδούρου το νέο ΠΑΣΟΚ, άλλος για να πάρει επιτέλους η Αριστερά τη ρεβάνς για τον εμφύλιο 70 χρόνια μετά. Ο,τι να ’ναι…
Αν έμαθα κάτι 30 χρόνια στη δημοσιογραφία είναι να μην έχω βεβαιότητες και, κυρίως, να μη θεωρώ ότι ένας μόνο κατέχει την απόλυτη αλήθεια. Κάτι κρατάω και κάτι πετάω από τον πολιτικό λόγο του καθενός, μήπως βρω άκρη κάπου στη μέση. Μετά τα γέλια και τα κλάματα της Κυριακής, τελειώνουν οι ψευδαισθήσεις. Το πολιτικό σύστημα θα υποχρεωθεί, όπως και να έρθουν τα πράγματα, να βρει τον μέσο όρο. Η γενναιότητα και η ευφυΐα του νικητή θα φανεί αν τολμήσει να συγκροτήσει εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης. Και ας είναι αυτοδύναμος ακόμη και με άνετη πλειοψηφία.
Το άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύθηκε στην «Real News», την Κυριακή, 25 Ιανουαρίου 2015