Η σύνταξη δεν είναι δωράκι, ούτε φιλανθρωπία της πολιτείας. Είναι επένδυση ζωής των ανθρώπων της εργασίας. Υπάλληλοι και επαγγελματίες αποταμιεύουν κάθε μήνα ένα ποσό στον κουμπαρά που τους υποχρεώνει το κράτος προκειμένου να εξασφαλίσουν αξιοπρεπή γεράματα. Τόσο απλά.Και δεν μιλώ για τις χαριστικές συντάξεις με τις υπερβολές. Μιλώ για τις κανονικές που χτίστηκαν με ιδρώτα .
Αυτός ο κουμπαράς των κανονικών εργαζομένων έσπασε και λεηλατήθηκε πολλές φορές τα τελευταία 30 χρόνια από εκείνους που είχαν χρέος να τον προστατεύουν και να αβγατίζουν το περιεχόμενό του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ίσως έχει τη μικρότερη ευθύνη, όμως βάζει την τελευταία μαύρη πινελιά και φέρνει την Αριστερά αντιμέτωπη με τον χειρότερο εφιάλτη της. Είναι εκείνη που θα τιμωρήσει το πιο αδύναμο τμήμα του πληθυσμού και θα επιταχύνει την εξαθλίωσή του.
Η ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που θα πληγούν άμεσα είναι εκείνοι που στήριξαν με πάθος τον Αλέξη Τσίπρα σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις και τον ανέδειξαν προστάτη των αδικημένων.
Η κυβέρνηση σύρεται αμαχητί να εφαρμόσει μία ακόμα λαθεμένη συνταγή των δανειστών για αιματηρές περικοπές από την 1 Ιανουαρίου του 2019. Αυτός θα είναι και ο λόγος που θα κάνει ενδεχομένως εκλογές νωρίτερα: τον Οκτώβριο του 2018 -ίσως-για να μην έρθει αντιμέτωπος με την λαϊκή οργή. Και να πεις ότι μετά από αυτή την ακραία θυσία θα σωθεί το ασφαλιστικό ας πάει στην ευχή. Κάθε άλλο. Οι προειδοποιήσεις των ειδικών λένε ότι «το σύστημα δεν σώζεται από το σύστημα». Δηλαδή όσο κόβεις τόσο συμπαρασύρεις τους συνταξιούχους στο σπιράλ του διαβόλου και σύντομα θα πας σε νέες περικοπές.
Η λύση θα ήταν με μεγάλη ανατροπή με έκρηξη επενδύσεων για άμεση δημιουργία πολλών νέων θέσεων εργασίας που θα αιμοδοτήσουν με φρέσκο χρήμα τους ασφαλιστικούς φορείς. Και αυτό δεν φαίνεται πουθενά στα σημερινά πλάνα της χώρας.