Η χώρα παρότι γονάτισε, χάνοντας ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πλούτου της,εξακολουθεί να αντέχει. Μπορεί να καθυστερήσει αλλά κάποια μέρα θα σταθεί ξανά στα πόδια της, σε ένα πολύ πιο χαμηλό σκαλοπάτι. Από άλλα κινδυνεύει περισσότερο. Είναι αντιμέτωπη και πάλι με τον κακό της εαυτό και τον… κακό της τον καιρό, την αρχέγονη μοίρα της ,τον εμφύλιο σπαραγμό. Αυτή την φορά εκφράζεται με στοχοποίηση προσώπων,για δήθεν ιδεολογικούς λόγους. Κάτω από αυτό τον μανδύα όμως κρύβεται ο φθόνος, η ανάγκη για ανθρωποφαγία και η επιθυμία να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα. Χρόνια τώρα ,σε πόλεις και χωριά σε όλη την κλίμακα της κοινωνικής ιεραρχίας ,έχουν στοχοποιηθεί δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι. Χωρίς αμφιβολία ,οι σημερινοί κυβερνώντες, όσο ήταν στην αντιπολίτευση ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο ,με τις κρεμάλες στις πλατείες και τις απειλές στους γερμανοτσολιάδες, τους υποτακτικούς του Σόιμπλε τους ευρωλιγούρηδες , τους συστημικούς και τα λαμόγια. Έτσι είχαν βαφτίσει σχεδόν όλους όσοι διέθεταν μικρή ή μεγάλη εξουσία. Ο φαύλος κύκλος όμως φοβάμαι θα συνεχιστεί. Η σημερινή αντιπολίτευση, θα πάρει την ρεβάνς. Πίσω από τις ρητορικές κορόνες ,διακρίνονται οι απειλές για ειδικά δικαστήρια διαρκείας και ατελείωτα ποινικά δικαστήρια- για τους εκτός Βουλής. Εάν το κακό δεν σταματήσει εδώ, η Ελλάδα θα μπει ξανά σε εκείνο το παλιό επικίνδυνο μονοπάτι χωρίς επιστροφή. Άλλωστε σ’ αυτή τη χώρα ο Πελοποννησιακός πόλεμος κράτησε 27 χρόνια και ξεκίνησε μετά την μεγάλη νίκη κατά των Περσών,για λόγους που ακόμη δεν έχουν καταφέρει να μάθουν οι ιστορικοί.