ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ δεν αρκεί να είσαι έξυπνος και ικανός, χρειάζεται να είσαι και τυχερός. Ο Αλέξης Τσίπρας (μέχρι σήμερα τουλάχιστον) είναι το τυχερό παιδί της ιστορίας, στα χρόνια Μεταπολίτευσης. Κέρδισε κόμμα και κυβέρνηση με ευκολία. Είναι ο μακροβιότερος πρωθυπουργός της κρίσης και θα έχει ρόλο και την επομένη των εκλογών. Όλα του πάνε δεξιά, όπως θα έλεγαν οι φίλοι του στα υψηλά κλιμάκια της Εκκλησίας, που είναι αρκετοί. Ασχέτως του ότι στο υπουργείο Εξωτερικών δεν το καταλαβαίνουν και βρίζουν τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, η οποία στην ουσία έβαλε πλάτες στην κυβέρνηση για το Σκοπιανό και φρέναρε τα συλλαλητήρια των παπάδων και το αντάρτικο του Άνθιμου στη Θεσσαλονίκη. Η εμμονή της Αρχιεπισκοπής στην εξάλειψη του όρου «Μακεδονία» είναι δικό της εσωτερικό εκκλησιαστικό θέμα στα Βαλκάνια, αλλά πού να… βρουν χρόνο οι διπλωμάτες και οι σύμβουλοι να κάνουν τόσο συνθέτες σκέψεις.
ΠΑΜΕ στην ουσία τώρα. Για το Σκοπιανό γίνεται μέρα τη μέρα κατανοητό ότι όπως και να κάτσουν τα ζάρια, μονά ή ζυγά, θα είναι υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Εάν λυθεί το θέμα, ο πρωθυπουργός θα είναι ένας αποφασιστικός πολιτικός στη διεθνή κοινότητα. Εάν δεν λυθεί (που είναι το πιθανότερο), το Μαξίμου θα ρίξει όλη την ευθύνη στα Σκόπια, που επιμένουν στον αλυτρωτισμό. Μια στάση που δεν μπορεί ποτέ να γίνει αποδεκτή από τους Έλληνες.
ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ σχήμα προετοιμάζει το οπλοστάσιό του για τις εκλογές. Τα όπλα που κρύβει είναι περισσότερα από αυτά που φαίνονται. Μας αποκαλύπτει, όμως, αυτά που δεν μπορεί να κρύψει και όσα έχουν διακύβευμα, για να μετρήσει τις αντιδράσεις. Και αν τα πράγματα του βγουν όπως τα σχεδιάζει, τότε θα καταγγέλλει από τα μπαλκόνια, τους «αβανταδόρους» του παλιού συστήματος που προέβλεπαν μια καταστροφή που δεν ήρθε.
ΟΠΟΙΟΣ παρακολούθησε τη συνέντευξη του Γερούν Ντάισελμπλουμ, διαπίστωσε πρώτα ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί χωρίς δημοσιότητα. Εχει αποκτήσει όλα τα κουσούρια του Γιάνη Βαρουφάκη, τον οποίο υποτίθεται απεχθάνεται και όπου βρει κάμερα στήνεται και μιλάει. Αν ακούσει, όμως, κάποιος με προσοχή και ερμηνεύσει αυτά που λέει, καταλαβαίνει ότι πίσω από το λιβάνισμά του για τον Αλ. Τσίπρα και τον Ευκ. Τσακαλώτο κρύβεται η διάθεση μιας μεγάλης ομάδας ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που θέλουν καθαρή έξοδο της Ελλάδας από το μνημόνιο τον Αύγουστο.
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ στο στρατόπεδο των δανειστών οι ισορροπίες έχουν μεταβληθεί. Στις Βρυξέλλες οι πολιτικοί δείχνουν προς μια καθαρή έξοδο με την ασφάλεια ενός ταμειακού αποθέματος που θα δημιουργήσει η ελληνική κυβέρνηση. Ενός κουμπαρά για την Αθήνα δηλαδή, ο οποίος ήδη μαζεύεται με το αίμα των φορολογουμένων και τη στάση πληρωμών του Δημοσίου. Στον αντίποδα βρίσκονται η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, που προκρίνουν την εξασφάλιση μιας προληπτικής πιστωτικής γραμμής, η οποία συνεπάγεται τη συνέχιση της ασφυκτικής εποπτείας με όλο το επιτελείο της τρόικας να ξημεροβραδιάζεται στα υπουργεία.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΕΝΑΡΙΟ αποδομεί το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ, που εξαγγέλλει από τώρα το τέλος των μνημονίων και αυτό εξηγεί τη σύγκρουση διαρκείας με τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα. Η ελληνική κυβέρνηση ευνοείται από τη συγκυρία, καθώς κανείς πρωθυπουργός στην ευρωζώνη δεν έχει διάθεση να πάει και πάλι στο Κοινοβούλιο της χώρας του και να ζητήσει χρήματα για ένα ακόμη ελληνικό πρόγραμμα.
ΕΚΤΟΣ όμως, από την πρόθεση των εταίρων μας να απαλλαγούν από τυχόν νέα βάρη για την Ελλάδα, υπάρχουν αρκετοί άλλοι παράγοντες που θα καθορίσουν τι είδους έξοδο θα έχουμε από το μνημόνιο. Ο κυριότερος από αυτούς είναι η συγκρότηση της νέας γερμανικής κυβέρνησης. Ο μεγάλος συνασπισμός που έχει δρομολογηθεί θα βοηθήσει χωρίς αμφιβολία τα ελληνικά σχέδια.
ΕΦΟΣΟΝ ξεπεραστεί ο σκόπελος της νέας γερμανικής κυβέρνησης, το επόμενο πρόβλημα είναι το ΔΝΤ. Το Ταμείο πρέπει με κάποιο τρόπο να αποδεχθεί ότι το δημόσιο χρέος της χώρας είναι βιώσιμο. Αν το Ταμείο δεν πειστεί να αλλάξει στάση, η ΕΚΤ -με όρους τεχνοκρατικούς- δεν υπάρχει περίπτωση να στηρίξει την καθαρή έξοδο από το μνημόνιο, ακόμη και αν αυτό τη φέρει σε ρήξη με την Κομισιόν. Εκτός και αν η νέα γερμανική κυβέρνηση το επιβάλει πολιτικά με τον τρόπο που ξέρει, για να στηρίξει την Αθήνα από τη μια και από την άλλη να έχει να λέει στους Γερμανούς ότι, επιτέλους, έγινε το θαύμα και η Ελλάδα σώθηκε.
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ να πούμε ότι με την ανάδειξη της νέας γερμανικής κυβέρνησης ξεκινά μια περίοδος όπου όλοι θα κοιτούν αν το Βερολίνο πάει χέρι-χέρι με την Αθήνα και θα πράττουν ανάλογα.
Σε μια τέτοια περίπτωση, εύκολα βλέπω τριήμερο γλέντι των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τσάμικα στο Σύνταγμα. Θα πείτε, ακόμη και αν συμβούν όλα αυτά, κάποια στιγμή θα βγούμε στις αγορές. Με ποιους όρους; Πώς θα τα βγάλουμε πέρα με επιτόκιο 4% ή 4,5%, εμείς που ζοριζόμαστε και με το 1,5%, που έχουμε σήμερα. Αυτό είναι το νέο κεφάλαιο, το δύσκολο, για τη χώρα που θα διαχειριστεί η επόμενη κυβέρνηση. Γιατί αν συμβούν όλα αυτά, ο τυχερός Αλ. Τσίπρας το φθινόπωρο θα πάει σε εκλογές με το σύνθημα «εγώ σας έβγαλα από τα μνημόνια».
To άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Realnews την Κυριακή, 21 Ιανουαρίου 2018.