Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ είχε δύο σπουδαίους λόγους να προσφύγει σε εκλογές μέσα στο 2018 – ενδεχομένως και πριν από το καλοκαίρι. Στο γύρισμα της τράπουλας την Πρωτοχρονιά τού έκατσε και το δέκα το καλό. Απέκτησε ένα ακόμη όπλο: να τρέξει με τον Βουκεφάλα στις κάλπες, εάν τον βολεύει εκλογικά και να εξασφαλίσει το ποσοστό που στοχεύει. Και αυτό που θέλει είναι κοντά στο 24%. Καθόλου άσχημα…
Το Σκοπιανό έχει ταλαιπωρήσει τη χώρα 25 χρόνια και από μόνο του ως θέμα είναι αρκετό ώστε να διαλυθεί η Βουλή και οι πολίτες να δώσουν εντολή για το ποια θα είναι η νέα σύνθεσή της που θα λάβει την απόφαση για την ονομασία της γειτονικής χώρας. Παρότι η πρόωρη δημόσια αντίδραση του Πάνου Καμμένου ότι δεν πρόκειται να αποδεχθεί όνομα με τον όρο «Μακεδονία» δείχνει σε μια πρώτη ανάγνωση να δημιουργεί πρόβλημα στην κυβέρνηση, στην ουσία διευκολύνει όσο τίποτε άλλο τον πρωθυπουργό. Σε περίπτωση ναυαγίου, του δίνει πρώτης τάξεως ευκαιρία να πάει σε εκλογές με άλλο κεντρικό θέμα και όχι την οικονομία και τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ τα τρία τελευταία χρόνια.
Από την άλλη ο Π. Καμμένος γνωρίζει καλά ότι ο ίδιος και το κόμμα του θα πληρώσουν το κόστος από την κυβερνητική φθορά. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μεγάλο κόμμα και, παρά τη φθορά που έχει, θα διασωθεί εκλογικά. Οι ΑΝΕΛ, όμως, θα κινδυνεύσουν. Το αντιμνημονιακό αφήγημα έχει καταρρεύσει, τα οφέλη από τις όποιες παροχές θα τα καρπωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι ΑΝΕΛ πρέπει να βρουν κάτι άλλο και ένα εθνικό θέμα θα μπορούσε να είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία.
ΧΩΡΙΣ αμφιβολία, ο Αλέξης Τσίπρας θα ήθελε να λύσει το Σκοπιανό. Θα πιστωνόταν έτσι στο ενεργητικό του, σε ΗΠΑ και Ευρώπη, ότι είχε την τόλμη να το κάνει και χωρίς απώλειες στην εκλογική του βάση, γιατί ο κόσμος τους ΣΥΡΙΖΑ δεν τρελαίνεται με το όνομα. Αν όμως το θέμα κακοφορμίσει, με συλλαλητήρια και τους Μακεδόνες στους δρόμους, να είστε βέβαιοι ότι το Μαξίμου θα επιχειρήσει να διχάσει τη Ν.Δ. με το μάτι στραμμένο στην κάλπη. Γιατί ξέρει ότι το 2018 δεν είναι 2015, όταν η αντιπολίτευση ψήφιζε «ναι» και ο μισός ΣΥΡΙΖΑ «όχι», αλλά παρέμενε στη εξουσία. Η Ν.Δ. αυτή τη φορά δεν θα σπεύσει να ψηφίσει στην τούρλα του Σαββάτου ό,τι να ’ναι. Θέλει γεωγραφικό προσδιορισμό. Αρα, το παιχνίδι μόλις ξεκίνησε και όλα είναι πιθανά.
ΟΙ ΑΛΛΟΙ δύο λόγοι για εκλογές το 2018, που καιρό τώρα στροβιλίζουν στο μυαλό του Αλ. Τσίπρα και τον ωθούν να δώσει πρόωρα την «καυτή πατάτα» στον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι γνωστοί και πρόδηλοι.
Ο πρώτος είναι η καθαρή έξοδος από το μνημόνιο, που δεν μπορεί να είναι καθαρή παρότι θα το ήθελαν οι εταίροι και οι δανειστές μας, που όλο και περισσότεροι είναι απρόθυμοι να ασχοληθούν ξανά με την Ελλάδα. Τους ενδιαφέρει μόνο ως χώρα υποδοχής των προσφύγων. Ακόμη και αν δεν χρειαστεί πιστοληπτική γραμμή στήριξης, επειδή έχουμε δημιουργήσει εμείς το μαξιλάρι-κουμπαρά που απαιτείται για να βγούμε στις αγορές, έχουμε υπογράψει και έχουμε ψηφίσει τόσα επώδυνα και επαχθή μέτρα για τα επόμενα χρόνια, που η πίεση και η ανασφάλεια στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού θα συνεχιστούν, βρέξει-χιονίσει.
Η κυβέρνηση με τον πιο επίσημο τρόπο κάνει κάτι έξυπνο. Λέει ότι θα μπορούσαμε να αποφύγουμε τις δραματικές περικοπές στις συντάξεις το 2019 και τη μείωση του αφορολόγητου. Μάλιστα, υποστηρίζει ότι έχει αρχίσει τις σχετικές συνεννοήσεις. Τι σημαίνει αυτό; Θα φταίει η επόμενη κυβέρνηση που δεν ολοκλήρωσε την καλή δουλειά που είχε αρχίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, άρα οι συνταξιούχοι πληρώνουν ξανά ακριβά το μάρμαρο των αστοχιών του Μητσοτάκη. Αυτό είναι ένα νέο κεφάλαιο στο βιβλίο του προεκλογικού αφηγήματος με τίτλο «Ολα πάνε καλά», που γράφεται εδώ και καιρό στο Μέγαρο Μαξίμου, ενώ ξέρουν πως ακόμη και αν αρχίσουν από αύριο να συνωστίζονται οι επενδυτές στην Αθήνα χρειάζονται χρόνια και καιροί για να αλλάζει η ζωή του μεγαλύτερου μέρους των πολιτών.
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ εργαζόμενος θα συνεχίσει να πληρώνει υπερβολικούς φόρους, θα συνεχίσει να ασφυκτιά από έλλειψη ρευστότητας, θα παίρνει μικρότερο μισθό και μικρότερη σύνταξη, ο άνεργος δεν θα βρίσκει δουλειά, οι επιχειρήσεις δεν θα μπορούν να αντεπεξέλθουν στο βάρος των υποχρεώσεων που δημιουργούν η γραφειοκρατία και οι υπερβολικές δαπάνες του Δημοσίου που πρέπει να καλυφθούν με φόρους. Τα ασφαλιστικά ταμεία συνεχίζουν να επιβαρύνουν δυσανάλογα την τσέπη μας χωρίς να προσφέρουν την ανάλογη κάλυψη στους ασφαλισμένους και γενικότερα το επίπεδο όλων των δημοσίων υπηρεσιών παραμένει απαράδεκτα χαμηλό.
Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ λόγος είναι υπαρξιακός για την αριστερή βάση του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς δεν μπορεί ούτε η παρούσα ούτε η επόμενη κυβέρνηση να προστατεύσει την πρώτη κατοικία. Η επιστημονική επιτροπή της Βουλής είπε ξεκάθαρα πως εάν δε γίνουν τώρα οι πλειστηριασμοί, θα ψαλιδιστούν καταθέσεις. Η κυβέρνηση έχει κάθε λόγο όλα αυτά τα δύσκολα και τα στενάχωρα να υλοποιηθούν επί ημερών «επαράτου νεοφιλελεύθερης Δεξιάς», όπως αποκαλεί τη Ν.Δ. σήμερα, από τα ασφαλή έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
To άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Realnews την Κυριακή, 14 Ιανουαρίου 2018.