ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ζήσει όλοι. Είναι τόσο πρόσφατο άλλωστε. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι στην πορεία που ξεκινούσε από το Πολυτεχνείο και κατέληγε στην αμερικανική πρεσβεία να φωνάζουν με θυμό «Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι» και «Έξω οι βάσεις του θανάτου». Αυτά τα συνθήματα δεν θα ακουστούν ποτέ ξανά από τόσο πολύ κόσμο. Ένας κύκλος της ιστορίας κλείνει με την κυβέρνηση της Αριστεράς, γιατί αυτό η Δεξιά από μόνη της δεν κατάφερε τόσες δεκαετίες να το κάνει. Δεν είχε ούτε τον τρόπο ούτε τη δύναμη να το πετύχει. Ίσως πλέον, μόνο από το μπλοκ του ΚΚΕ μια φορά τον χρόνο στις 17 Νοεμβρίου θα ακούμε τα παλιά συνθήματα. Τα μέλη και οι φίλοι του κόμματος καθώς θα διασχίζουν τη Βασιλίσσης Σοφίας θα σηκώνουν την παντιέρα κατά των ΗΠΑ.
Ο ΚΟΣΜΟΣ της Ν.Δ. δεν φώναζε ποτέ αυτά τα συνθήματα. Οι πασοκτζήδες τα έχουν ξεχάσει εδώ και δύο δεκαετίες. Τώρα ήρθε η σειρά του ΣΥΡΙΖΑ όχι απλώς να τα ξεχάσει οριστικά, αλλά να γίνει μέσα από τη συγκυρία της περιόδου ο πιο ισχυρός σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών. Τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνησή του τους διέσωσαν το καλοκαίρι του 2015 ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και το ζεύγος Κλίντον. Με τη δική τους παρέμβαση η Ελλάδα έμεινε στη ζώνη του ευρώ. Πράγματα γνωστά. Τώρα επί προεδρίας Ντόναλντ Τραμπ και εκεί που πολλοί περίμεναν ότι ο νέος Πρόεδρος έχει την Ελλάδα ξεγραμμένη, η σχέση της Αθήνας με την Ουάσιγκτον γίνεται τόσο στενή, όσο την περίοδο μετά τον εμφύλιο που ήταν σε εξέλιξη το σχέδιο Μάρσαλ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν ξανά το κεντρικό στρατηγείο τους στην περιοχή να είναι στην Ελλάδα, μετά τα όσα έχουν συμβεί στις σχέσεις τους με την Τουρκία. Φλέρταραν μια περίοδο και με τα Σκόπια, αλλά και αυτή είναι μια χώρα φτερό στον άνεμο που δεν παρέχει τις εγγυήσεις. Την Ελλάδα για μία ακόμη φορά τη σώζει η γεωγραφική της θέση. Θα πείτε, είναι στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να πάει σφιχταγκαλιασμένα με την προεδρία Τραμπ; Απάντηση: Δεν είχε την επιλογή, ούτε καν να το σκεφτεί.
ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ γράφεται μια νέα σελίδα της ιστορίας στην περιοχή, που ξεπερνά τον χρονικό ορίζοντα μιας κυβέρνησης, αλλά και τις δυνατότητες να το αποφασίσει και να το υποστηρίξει μόνη της. Η Κρήτη γίνεται πλέον ο πιο βασικός στρατιωτικός βραχίονας του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο και αυτό -ακόμη και αν ήθελε που δεν θέλει- η ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να το εμποδίσει. Εκείνα τα ρομαντικά αριστερά λόγια, περί αυτοδιάθεσης των λαών, είναι ωραία να τα λέμε στις κομματικές συνάξεις και τα αμφιθέατρα, όταν έρθει η κρίσιμη ώρα όμως μια μικρή περιφερειακή χώρα, όπως εμείς, πρέπει να διαλέξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Και η επιλογή των Ηνωμένων Πολιτειών, ως σταθερού συμμάχου για την άμυνα και την ασφάλειά μας, είναι μονόδρομος. Αλλωστε, όπως λένε οι ιστορικοί, στην ουσία η Ρωσία και η Σοβιετική Ενωση δεν μας διεκδίκησαν ποτέ στα σοβαρά. Ο Στάλιν στη Γιάλτα άφησε τα κλειδιά αυτής της μοναδικής πύλης της Μεσογείου, διά του Τσόρτσιλ στη Μεγάλη Βρετανία, τα οποία κατείχε από τη ναυμαχία του Ναβαρίνου.
Η ΕΛΛΑΔΑ τοποθετείται ξανά -οριστικά αυτή τη φορά- στη λεγόμενη ατλαντική Ευρώπη. Δηλαδή στον άξονα ΗΠΑ – Μ. Βρετανίας και όχι στη γεωγραφική Ευρώπη την οποία κηδεμονεύει, αυτή την περίοδο, η Γερμανία. Και αυτό θα φανεί τα προσεχή χρόνια. Με τη Γερμανία είμαστε και θα παραμείνουμε οικονομικοί και πολιτικοί εταίροι μέχρι εκεί. Τώρα η ιστορία δίνει ακόμη μία ευκαιρία στην Ελλάδα που πρέπει να την αρπάξει από τα μαλλιά. Με τη θέλησή μας ή όχι, δίνουμε στους συμμάχους κάτι πολύ σημαντικό που το έχουν μεγάλη ανάγκη για να ενισχύουν την εθνική τους ασφάλεια, σε μια τεράστια περιοχή από το Γιβραλτάρ μέχρι το Αφγανιστάν. Μπορούμε κι εμείς με ευελιξία, συγκρότηση, επιχειρήματα και διακομματική συνεννόηση να διεκδικήσουμε δυο μείζονα θέματα, που θα καθορίσουν την πορεία της χώρας μας για τις επόμενες δεκαετίες. Για να το πούμε όσο πιο απλά γίνεται, πια, είναι αυτά:
– Το πρώτο, οι σύμμαχοι τελεσίδικα και αποτελεσματικά να εγγυηθούν τα σύνορά μας στο Αιγαίο, ώστε να εξαλειφθούν η ανασφάλεια, ο φόβος, ο κίνδυνος θερμού επεισοδίου.
– Το δεύτερο, να ξεκινήσει τώρα το νέο σχέδιο Μάρσαλ. Όχι να μας στείλουν λεφτά, ρούχα και τρόφιμα όπως την πρώτη φορά. Αλλά να δώσουν το σύνθημα, με τον τρόπο που αυτοί ξέρουν να το κάνουν, για επενδυτική έκρηξη στην Ελλάδα. Να στείλουν 20-30 επενδυτές της επιρροής τους χωρίς καθυστέρηση, ώστε να σωθεί η παρτίδα στο παρά πέντε πριν επιβληθούν νέες αιματηρές απαιτήσεις των δανειστών, που θα προκαλέσουν ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη. Αυτό είναι που πρέπει να προλάβουμε, ώστε να παραμείνουμε μία ασφαλής δυτική χώρα.
To άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Realnews την Κυριακή, 22 Οκτωβρίου 2017.