ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ «να ξαναπροσπαθήσει κανείς, όπως κάνει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, να εξωθήσει την Ελλάδα να βγει από την ευρωζώνη». Πώς είναι δυνατόν «να εμφανίζονται οι Γερμανοί απέναντι στη Γαλλία, την Ιταλία ή την Πορτογαλία συνεχώς με δασκαλίστικο ύφος». Αυτά δεν τα λέει κάποιος Ελληνας πολιτικός. Πολύ περισσότερο, δεν τα λέει πλέον κυβερνητικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Μακάρι να έβρισκε κάποιος το κουράγιο και το θάρρος να μιλήσει με αυτό το σθένος. Τα λέει ο μέχρι πρότινος αρχηγός των Σοσιαλιστών της Γερμανίας και κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης συνασπισμού, της οποίας ηγείται η Αγκέλα Μέρκελ.
ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ο νέος ηγέτης που τον διαδέχτηκε, ο Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος χαρακτηρίζει υπονομευτή της ευρωπαϊκής ιδέας τον Σόιμπλε, επειδή θέτει θέμα Grexit. Ρε πώς αλλάζουν οι καιροί! Και στην Ευρώπη φαίνεται να αλλάζουν γρηγορότερα απ’ όσο μπορούσε να φανταστεί κάποιος. Πριν από μόλις έξι μήνες οι περισσότεροι έλεγαν ότι αυτή είναι η κατάσταση κι έτσι θα παραμείνει για πολλές δεκαετίες. Προσοχή μη γίνει καμία παρανόηση: ακόμα και αν ηττηθεί η Μέρκελ, πράγμα απίθανο, μη θεωρήσει κανείς ότι οι Σοσιαλιστές θα αρχίσουν να μοιράζουν τα λεφτά των Γερμανών στον φτωχό Νότο. Ακόμη και αν βγει ο Μακρόν στη Γαλλία, μην πιστέψει κανείς ότι ο νεαρός ζεν πρεμιέ πολιτικός θα χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και θα τρομάξει το Βερολίνο για χάρη μας.
Τίποτα από αυτά δεν θα συμβεί. Ολα, όμως, μετά τις γερμανικές και τις γαλλικές εκλογές θα είναι αλλιώς. Πιθανότατα, η Μέρκελ θα βρεθεί και πάλι στην καγκελαρία. Το κόμμα της, όμως, θα είναι αποδυναμωμένο και η ίδια θα δέχεται βολές πανταχόθεν για τις συνταγές που ακολούθησε τα τελευταία χρόνια, για τις λαθεμένες εκτιμήσεις της και για την έλλειψη οράματος στη μεγάλη ιδέα της Ευρώπης.
ΓΙΑ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ θα είναι αναγκασμένη να συνεργαστεί με τους αρκετά πιο ισχυρούς Σοσιαλιστές. Εκείνοι με τη σειρά τους θα επιχειρήσουν έπειτα από χρόνια να γίνουν οι κεντρικοί παίκτες. Πώς επιτυγχάνεται αυτό; Με αλλαγή του μείγματος πολιτικής. Σε αυτή τη νέα σελίδα της ιστορίας προϋποθέση θα είναι να μην εκδιωχθεί καμία χώρα από το ευρώ. Εκτός και αν, για κακή μας τύχη, οι σκληροί με την Αθήνα Φιλελεύθεροι μπουν στη Βουλή, στηρίξουν την κυβέρνηση και οι Σοσιαλιστές μείνουν στην αντιπολίτευση. Αυτό θα είναι ό,τι χειρότερο για την Ελλάδα. Στο επικρατέστερο, πάντως, καλό σενάριο της συγκυβέρνησης Μέρκελ-Σουλτς, το νέο πολιτικό κουτσομπολιό του Βερολίνου λέει ότι στον πανίσχυρο και δημοφιλή Σόιμπλε ίσως προταθεί να γίνει ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας του. Δηλαδή, ένας από τους πολλούς υφισταμένους του Μάριο Ντράγκι! Οπως λέμε από δήμαρχος κλητήρας. Θα πείτε ότι ακούγεται πολύ ωραίο, για να είναι αληθινό. Είναι, όμως, πολύ κοντά περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο να γίνει πραγματικότητα. Δεν αντέχει η Ευρώπη να χάσει την Ιταλία από την ευρωζώνη. Αυτή θα είναι η αρχή του τέλους της και αυτό θα είναι μοναδικό σοκ στην παγκόσμια οικονομία, παρότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν το έχει ακόμα βαλει καλά στο μυαλό του.
ΧΩΡΙΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ αυτός είναι ο πλανητάρχης, μόνο που στην Αμερική τα επίπεδα εξουσίας είναι αρκετά και ακόμα περισσότερες οι δικλείδες ασφαλείας στη διατήρηση της ηγεμονικής θέσης της χώρας. Πολλά λέει ο Τραμπ, αλλά λίγα θα καταφέρει να κάνει, ευτυχώς. Δεν θα του το επιτρέψουν. Ηδη, πήρε ηχηρό μήνυμα ήττας από την πανίσχυρη δικαιοσύνη στο πρώτο του τρελό το διάταγμα. Τι σημαίνουν όλα αυτά για εμάς; Οτι πρέπει να κλείσουμε την αξιολόγηση όχι αύριο, αλλά χθες, αν είναι δυνατόν. Ο υπουργός Γιώργος Χουλιαράκης έχει καταλάβει πλήρως πώς γίνεται η δουλειά εκτός συνόρων -κάτι που οι περισσότεροι συνάδελφοί του αγνοούν παντελώς-, επιμένει να λέει στον πρωθυπουργό «καλύτερα μια κακή συμφωνία τώρα, παρά μια χειρότερη τον Μάιο», διότι κάθε ημέρα καθυστέρησης μεγαλώνει τον λογαριασμό. Ας μαζέψουμε τα σπασμένα μας και ας φύγουμε από το τραπέζι. Ο,τι χάσαμε χάσαμε. Η άποψη εκείνων που λένε ότι πρέπει να τρενάρει ο πρωθυπουργός τις κουβέντες, αναμένοντας να αλλάξουν οι συσχετισμοί στην Ευρώπη, είναι ανόητοι. Δεν προλαβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ να κεφαλαιοποιήσει τα κέρδη μιας πιθανής μελλοντικής αλλαγής. Αλλοι θα είναι οι τυχεροί.
Αντιλαμβάνομαι πλήρως το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Αλέξης Τσίπρας με αρκετούς βουλευτές του. Για αυτό ήρθε η ώρα να… πιάσει πάλι δουλειά η επικοινωνία. Θυμάστε την πρώτη περίοδο Βαρουφάκη, όταν παραλίγο να μας πείσουν ότι «κερδάμε»; Ας κάνουν πάλι το ίδιο τώρα για να πείσουν τους δικούς τους, γιατί το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας πλέον δεν ακούει. Ας ανακαλύψουν ξανά τα κρυμμένα ταλέντα τους και ας κλείσουν τη δουλειά το συντομότερο δυνατόν.
To άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Realnews την Κυριακή, 19 Φεβρουαρίου 2017.