ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ένα διαφημιστικό σποτ για την Ελλάδα, με τον παγκόσμιο σταρ της πολιτικής στην Ακρόπολη να εκθειάζει τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και να ευχαριστεί τη χώρα μας για την προσφορά της στην παγκόσμια κοινότητα; Είναι τόσο τέλειο αυτό το σποτ που ακόμη κι αν βγάλει κανείς την πολιτική και ουσιαστική του διάσταση, θα μπορούσε να είναι το πιο δυνατό trailer για τη διαφήμιση της βαριάς μας βιομηχανίας. Του τουρισμού. Είναι τόσο δυνατό το μήνυμα, ώστε αν διανοηθεί το υπουργείο Τουρισμού να φτιάξει για το 2017 καμπάνια, θα είναι πεταμένα λεφτά.
ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ η ομιλία του Μπαράκ Ομπάμα στο Ίδρυμα Νιάρχος, να βομβαρδίζει με θετικά μηνύματα για τη χώρα μας κάθε άκρη του πλανήτη και να αποκαλεί μητέρα της σύγχρονης δημοκρατίας του δυτικού κόσμου την Αθήνα; Πόσο κοστίζει τα δύο πάγια ελληνικά αιτήματά μας, που είναι η διευθέτηση του χρέους και η παύση της αιματηρής λιτότητας, να τα υιοθετεί και να τα ζητά από τους δανειστές ο απερχόμενος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, μέσα από την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας και το γραφείο του Έλληνα πρωθυπουργού; Δεν υπάρχει αυτή την ώρα πρόσωπο στον διεθνή πολιτικό χάρτη που μπορεί να τα πει τόσο ωραία και τόσο ξεκάθαρα όσο ο χαρισματικός Ομπάμα. Είναι τυχερός άνθρωπος ο Αλέξης Τσίπρας. Εκεί που γύρω του φαίνονται όλα μαύρα, ξαφνικά με έναν μαγικό τρόπο παίρνει ανάσες και κερδίζει χρόνο. Πώς τις αξιοποιεί, είναι μια άλλη στενάχωρη κουβέντα. Πόσο θα καταφέρει αυτή τη φορά, τη μεγάλη συμβολική και ουσιαστική βοήθεια που πήρε από την επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου στην Αθήνα να την αξιοποιήσει, μένει να φανεί το επόμενο δίμηνο. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η λάμψη αυτής της επίσκεψης απομάκρυνε προσωρινά τα γκρίζα σύννεφα για αιφνιδιαστική προσφυγή στις κάλπες μέχρι τον Μάρτιο.
ΘΑ ΠΕΙΤΕ, μα πριν φτάσει στο Βερολίνο ο Ομπάμα, ο Σόιμπλε είχε σπεύσει να ακυρώσει τα όσα είπε για το χρέος και τη λιτότητα. Πράγματι ο Γερμανός υπουργός ήθελε για μία ακόμη φορά να δείξει ποιος είναι το αφεντικό του ελληνικού χρέους. Και σε επίπεδο επικοινωνίας, το κατάφερε. Χωρίς αμφιβολία, η Γερμανία έχει το μαχαίρι και το πεπόνι, ενώ ο μεγάλος φίλος της Ελλάδας σε λίγο θα είναι τέως, με ελάχιστες πιθανότητες παρέμβασης. Αυτή είναι μια πρώτη ανάγνωση, εύκολη και αρκετά απλοϊκή. Η δεύτερη ανάγνωση, όμως, λέει ότι ο απερχόμενος Πρόεδρος θα διαδραματίζει για πολλά χρόνια ρόλο στην παγκόσμια σκηνή. Με την ήττα της Χίλαρι, συνταξιοδοτήθηκε και ο Μπιλ Κλίντον. Ετσι, ο προβεβλημένος εκφραστής των δημοκρατικών κατακτήσεων του δυτικού κόσμου, το αντίβαρο στον Τραμπ, στη Λεπέν και σε όποιον άλλο ακραίο εμφανιστεί τα επόμενα χρόνια, θα είναι ο Μπαράκ Ομπάμα. Όπου υπάρχει δημόσιο βήμα στον πλανήτη, θα καλείται για να καταθέσει τη γνώμη του και όσο πιο άσχημα πάει ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος, τόσο θα μεγαλώνει η ισχύς και η φήμη του Ομπάμα. Όσο για τον Σόιμπλε, δεν είναι στην καλύτερη στιγμή του. Η επόμενη περίοδος της γερμανικής πολιτικής ζωής δεν επιφυλάσσει καλές στιγμές για τον υπουργό Οικονομικών. Σήμερα που μιλάμε, είναι ανέφικτοι και οι τρεις στόχοι που είχε θέσει. Ο πρώτος ήταν να διαδεχθεί στην καγκελαρία την Άγκελα Μέρκελ. Δεν θα συμβεί ποτέ, καθώς η σιδηρά κυρία αποφάσισε να παραμείνει στην πρώτη γραμμή. Θα κερδίσει πιθανότατα το κόμμα της και τις προσεχείς εκλογές, όχι όμως με τα σημερινά ποσοστά. Θα χρειαστεί ξανά τους Σοσιαλιστές να συγκυβερνήσει, αλλά αυτή τη φορά η ισχύς τους θα είναι μεγαλύτερη στη συγκυβέρνηση. Όσοι γνωρίζουν τι συμβαίνει στο Βερολίνο, υποστηρίζουν ότι δεν θα δεχθούν σε καμία περίπτωση ξανά υπουργό Οικονομικών τον Σόιμπλε. Ο τρίτος στόχος του, που ήταν η Προεδρία της γερμανικής Δημοκρατίας, επίσης απομακρύνεται, καθώς δεν θα υπάρχουν συσχετισμοί να τον αναδείξουν στο ύπατο αξίωμα. Άρα το καλύτερο που έχει να πάρει, όπως είναι σήμερα τα πράγματα, είναι να επιστρέψει ξανά σε ένα θεσμικό υπουργείο, όπως το υπουργείο Εσωτερικών. Οι Γερμανοί που τον γνωρίζουν λένε πως όσο τα πράγματα θα γίνονται πιο δύσκολα για εκείνον, τόσο με πείσμα και έμφαση θα διακηρύσσει σε όλους τους τόνους της πάγιες σκληρές του θέσεις, για να συσπειρώνει γύρω του την επιχειρηματική ελίτ που τον στηρίζει διαχρονικά.
ΜΕΣΑ Σ’ ΑΥΤΟ το ρευστό πολιτικό μέλλον, ο Ομπάμα προσέφερε μεγάλη υπηρεσία στην Ελλάδα. Έκανε γνωστές τις πάγιες θέσεις της παγκοσμίως. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάποια μέρα, κάποια ώρα, και το ελληνικό χρέος θα διευθετηθεί και η λιτότητα θα περιοριστεί. Η αμερικανική συνταγή για έξοδο από την κρίση θα εφαρμοστεί και στην Ευρώπη, βρέξει – χιονίσει, διαφορετικά θα διαλυθεί. Μόνο που η καλή τύχη του Αλέξη Τσίπρα μπορεί μέχρι τότε να τον έχει εγκαταλείψει και στο τιμόνι της Ελλάδας να βρίσκονται άλλοι να καρπωθούν τα μεγάλα οφέλη της νέας εποχής, με την αλλαγή στάσης των δανειστών.
To άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Realnews την Κυριακή, 27 Νοεμβρίου 2016.