Το βράδυ της περασμένης Τρίτης η Πολιτική Άνοιξη γιόρτασε τα τέταρτα γενέθλιά της. Από την παλιά στενή παρέα των ιδρυτικών μελών της απουσίαζε ο Νικήτας Κακλαμάνης. Η απουσία του ήταν τυπικά δικαιολογημένη. Οι αυξημένες υποχρεώσεις του στις Βρυξέλλες δεν επέτρεπαν ένα ακόμη ταξίδι στην Αθήνα.
ΚΑΝΕΝΑ όμως από τα 400 στελέχη του κόμματος που ήταν εκείνο το βράδυ στα κεντρικά γραφεία της οδού Αιόλου δεν αμφέβαλλε ότι ο Αντώνης Σαμαράς και ο ευρωβουλευτής του δεν βαδίζουν πλέον στο ίδιο μονοπάτι της πολιτικής. Ο ένας αναζητεί την τύχη του στο Κέντρο και ο άλλος μετρά το μέγεθος της δεξαμενής των ακροδεξιών ψήφων.
Ο Νικήτας Κακλαμάνης δεν κρύβει τις νέες απόψεις του. Στο συνέδριο του κόμματός του τράβηξε πάνω του τους προβολείς της δημοσιότητας όταν ζήτησε αυτονόμηση της Βορείου Ηπείρου και διαφορετική μεταχείριση των Ελλήνων και ξένων εργατών στη χώρα μας. Η ιδεολογική πλατφόρμα του ευρωβουλευτή, που πολλοί άσπονδοι φίλοι του έσπευσαν να την βαφτίσουν «λεπενική», έδωσε την αφορμή να τεθούν πάλι στα τραπέζια των πολιτικών παρασκηνίων τα σενάρια για την ίδρυση ενός ακροδεξιού κόμματος. Η συζήτηση έγινε περισσότερο ενδιαφέρουσα όταν την επόμενη του συνεδρίου το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ν.Δ. κ. Γ. Μελισαρης έστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον ευρωβουλευτή για τις απόψεις του, ενώ ο βουλευτής του ίδιου κόμματος κ. Β. Μιχαλολιάκος με δηλώσεις του χαρακτήρισε πατριωτικές τις απόψεις του Νικήτα Κακλαμάνη.
ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ
«Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος δημιουργίας ακροδεξιού κόμματος», είπε πριν από 20 ημέρες στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ν.Δ. ο κ. Μ. Έβερτ όταν διαφώνησε με τον «κεφαλικό φόρο» που ήθελε η Ρηγίλλης να επιβάλει καλοκαιριάτικα στα μέλη, με πρόσχημα την ανανέωση της εγγραφής τους στις τοπικές οργανώσεις. Ήταν η πρώτη φορά που ακούστηκε σε κομματικό όργανο της Ν.Δ. αυτή η εκτίμηση και θορύβησε πολλούς στη Ρηγίλλης. Είχε προηγηθεί ένα θυελλώδες εικοσαήμερο, με αφορμή τη δημοσιοσιοποίηση των αρχείων Καραμανλή που άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου. Οι βασιλόφρονες και οι ακροδεξιοί βουλευτές, με πρώτους τους κ.κ. Απ. Ανδρεουλάκο και Γ. Καρατζαφέρη ξεσπάθωσαν εναντίον του ιδρυτή της παράταξης, κατηγορώντας τον ουσιαστικά ότι πλαστογραφεί την ιστορία με όσα καταμαρτυρεί στον έκπτωτο μονάρχη. Μάλιστα ορισμένα στελέχη που θεωρούν εαυτούς θεματοφύλακες του στέμματος υπαινίχθηκαν ότι εάν η ηγεσία δεν καλύψει την τάση των βασιλοφρόνων στο κόμμα δεν θα διστάσουν κάποιοι να χαράξουν την αυτόνομη πορεία τους. Αυτοί οι υπαινιγμοί ήταν περισσότερο απειλή προς την ηγεσία να στρέψει την προσοχή τους προς την ακροδεξιά πτέρυγα. Τα στελέχη αυτά δεν ήταν έτοιμα να προχωρήσουν στην ίδρυση κόμματος ούτε τότε αλλά ούτε και τώρα. Αυτήν την περίοδο όμως περισσότερο από ποτέ επικρατεί προβληματισμός για την αναγκαιότητα μιας τέτοιας κίνησης. Τα ακροδεξιά στελέχη της Ν.Δ. διαπιστώνουν ότι με τη σταδιακή μετατόπιση που επιχειρεί ο κ. Κ. Καραμανλής στον χώρο του κέντρου, τα περιθώρια για τη δική τους ενεργή πολιτική παρουσία στο κόμμα στενεύουν. Ακόμη υποστηρίζουν ότι δέχονται ασφυκτικές πιέσεις από τους ψηφοφόρους τους να προχωρήσουν.
ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
Μέχρι τώρα όμως δεν υπάρχει καμιά επίσημη συνεννόηση μεταξύ του κ. Ν. Κακλαμάνη και των στελεχών της Ν.Δ., τα οποία αφήνουν πάντα ανοιχτό το ενδεχόμενο για δημιουργία νέου κόμματος. Γίνονται μόνο γενικές συζητήσεις και ανταλλαγές απόψεων. Αλλά και ο ίδιος ο ευρωβουλευτής δεν έχει πάρει τις οριστικές του αποφάσεις. Δεν έχει καταλήξει δηλαδή εάν θα παραμείνει στην «Άνοιξη» και θα δώσει τη μάχη για αλλαγή πορείας του κόμματος ή θα συνεργαστεί με στελέχη της Ν.Δ. ή και άλλων κομμάτων εάν αυτό είναι εφικτό στη δημιουργία νέου σχήματος. Η πολιτική του θέση πάντως είναι ξεκάθαρη. Εκτιμά ότι στην Ελλαδα υπάρχει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων, το οποίο ενδεχομένως πλησιάζει το 30% που δεν βλέπει θετικά το Μάαστριχτ και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ή που φοβάται ότι σπρώχνεται στο περιθώριο και διακατέχεται από ξενοφοβία. Σύντομα όπως λέει το ρεύμα αυτό θα διογκωθεί αφού οι συνέπειες στα λαϊκά στρώματα θα είναι άμεσες. Σήμερα από αυτήν τη μεγάλη δεξαμενή των ψηφοφόρων αντλούν μόνο το ΚΚΕ και το ΔΗΚΚΙ, ενώ υπάρχει πολύς κόσμος του ευρύτερου συντηρητικού χώρου με τις ίδιες αντιερωπαϊκές αντιλήψεις, που από παράδοση δεν εκφράζεται μέσα από τα αριστερά κόμματα. Ο κ. Ν. Κακλαμάνης και όσοι συμφωνούν μαζί του θεωρούν πως δεν είναι σκόπιμο το νέο σχήμα να βαφτισθεί ακροδεξιό και να προκαλέσει αρνητικά ανακλαστικά στην κοινή γνώμη. Αρκεί να λέει τα πράγματα με το όνομά τους και να απευθύνεται στα λαϊκά στρώματα, τα οποία βλέπουν ότι δεν έχουν θέση στην κοινωνία των δυο τρίτων που θα προκύψει τα επόμενα χρόνια.
Ο ευρωβουλευτής προσπάθησε να πείσει τον κ. Αντώνη Σαμαρά να ενσωματώσει αυτές τις θέσεις στο δικό του πρόγραμμα. Το βασικό του επιχείρημα ήταν ότι σήμερα η «Άνοιξη» απευθύνεται στο 70% των ψηφοφόρων, στο οποίο απευθύνονται ταυτόχρονα το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. Αφήνει έτσι χωρίς ουσιαστική έκφραση μια μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων που θα μπορούσαν να αποτελέσουν και ξεχωριστή πελατεία της «Άνοιξης».
Ο πρόεδρος του κόμματος όμως διαφωνεί με αυτήν την εκτίμηση και επιμένει να αναζητεί την τύχη του στο λεγόμενο κεντρώο χώρο. Κορυφαίο στέλεχος της Ν.Δ. που γνωρίζει πολύ καλά τις κινήσεις του παρασκηνίου σημειώνει χαρακτηριστικά «ότι ο Νικήτας Κακλαμάνης που έχει καταγραφεί ως το νούμερο δύο της “Άνοιξης” προτείνει στον Αντώνη Σαμαρά μια ρεαλιστική πρόταση επιβίωσης του κόμματος. Ο πρόεδρος της “Άνοιξης” έχει άλλους σχεδιασμούς». Η εκτίμηση του ίδιου στελέχους είναι ότι «ο κ. Α. Σαμαράς επιθυμεί κάποια μέρα στο μέλλον να επιστρέψει στη Ν.Δ. και να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο».
Ο ΗΓΕΤΗΣ
Τα σενάρια περί ίδρυσης ενός ακροδεξιού κόμματος προσκρούουν αυτήν την ώρα και στην έλλειψη ηγετικής φυσιογνωμίας στον χώρο αυτό. Οι πιο αισιόδοξοι απ’ αυτούς που επιθυμούν μια τέτοια εξέλιξη εκτιμούν ωστόσο ότι αυτό δεν είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα, γιατί όπως εξηγούν «εάν οι συνθήκες ωριμάσουν θα εμφανισθεί το πρόσωπο που θα μπει μπροστά». Το πρόσωπο αυτό πιστεύουν θα πρέπει να έχει συντηρητική παράδοση αλλά και «φιλολαϊκές» πολιτικές αντιλήψεις και να μην έχει εκφρασθεί δημοσίως εναντίον του έκπτωτου μονάρχη ώστε το νέο κόμμα να είναι «πολυσυλλεκτικό».
Πάντως όλοι συμφωνούν ότι εάν εμφανισθεί νέο κόμμα με ακροδεξιές θέσεις αυτό θα συμβεί μετά τις ευρωεκλογές. Στην περίπτωση που ο κ. Κ. Καραμανλής αυξήσει το ποσοστό της Ν.Δ. και δημιουργήσει δυναμική εξουσίας, θα αποθαρρυνθούν όσοι σχεδιάζουν διασπαστικές κινήσεις. Εάν όμως το κόμμα παραμείνει στα ίδια επίπεδα και η προοπτική να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας είναι μακρινή κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές οι βασιλόφρονες και οι ακροδεξιοί θα έχουν τη δική τους πολιτική στέγη.
Τις συζητήσεις περί δημιουργίας ακροδεξιού μετώπου πυροδότησε και η συνέντευξη του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου Βασ. Κόκκινου στην εφημερίδα «Εξουσία» στην οποία αποκάλυψε εμμέσως τη φιλοδοξία του να ασχοληθεί ενεργά με την πολιτική. Δεν ήταν λίγοι οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του κ. Κ. Μητσοτακη που υποστήριζαν στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους πως εάν ο ανώτατος δικαστικός αποφασίσει να προχωρήσει στην ίδρυση ακροδεξιού κόμματος ο πρώην πρωθυπουργός δεν θα τον εμποδίσει γιατί σε κάθε περίπτωση θα έχει όφελος.
Ο κ. Κ. Καραμανλής λέει το ίδιο στέλεχος μπροστά στη νέα απειλή θα αναγκασθεί να προσκολληθεί πάνω του. Πρώτον θα υιοθετήσει τις πολιτικές του θέσεις και δεύτερον θα αξιοποιήσει τα δικά του στελέχη. Οι φίλοι τού κ. Κ. Μητσοτάκη τους απαντούν ότι αυτά είναι πέρα από κάθε λογική και υπενθυμίζουν τις μεγάλες προσπάθειες που έχει καταβάλει στο παρελθόν και τις ισορροπίες που αναγκάστηκε να τηρήσει ώστε να αποφύγει τις διασπαστικές κινήσεις της ακροδεξιάς πτέρυγας. Μια τακτική που ακολούθησε και ο κ. Μ. Έβερτ με αποτέλεσμα όπως λένε οι φίλοι του να επικριθεί ότι ενισχύει τους ακροδεξιούς και τους βασιλόφρονες.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “