Η ΤΑΣΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ το είπε στο συνέδριο ορθά – κοφτά. Ξεχάστε τα ανοίγματα στη Σοσιαλδημοκρατία και την Κεντροαριστερά. Και για να είναι απολύτως σαφής, ξεκαθάρισε ποιοι πρέπει να είναι σε κάθε περίπτωση στην επόμενη κυβέρνηση. Δεν μπορώ να διανοηθώ την κυβέρνηση χωρίς τον Φίλη, τον Ξανθό και τον Σκουρλέτη. Νωρίτερα, ο σύζυγός της, ο υπουργός Θοδωρής Δρίτσας, είχε δώσει και το σύνθημα για την ηρωική έξοδο από την κυβέρνηση πριν τα πράγματα χειροτερέψουν, με τη φράση ότι δεν είναι αυτοσκοπός η εξουσία για την εξουσία. Θα πείτε, έχει καμία σημασία σε ένα κόμμα που ελέγχει απολύτως ο Αλέξης Τσίπρας τι λέει η Χριστοδουλοπούλου και ο Δρίτσας; Για όποιον δεν γνωρίζει πώς στήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και ποια είναι η δύναμη των πρώτων πυρήνων, το ερώτημα είναι εύλογο.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΟΙΚΟΥΝΤΕΣ στην Ιερουσαλήμ, όμως, το συνέδριο το κατηύθυναν και το κέρδισαν οι παλιοί ιδιοκτήτες. Όσοι φλέρταραν με τη Σοσιαλδημοκρατία, όπως και τα δανεικά στελέχη από το ΠΑΣΟΚ, εξαφανίστηκαν και μαζί τους κάποιοι πανεπιστημιακοί που λιβανίζουν μέρα – νύχτα το Μαξίμου για καμία θεσούλα. Είναι αυτοί που διακινούσαν καιρό τώρα ότι μετά το συνέδριο ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το νέο κραταιό ΠΑΣΟΚ και ετοιμάζονταν να ξαναζήσουν τον μύθο τους. Η σειρά εκλογής των μελών της Κεντρικής Επιτροπής μιλάει από μόνη της. Πρώτος είναι ο αρχηγός των «53» Ευκλείδης Τσακαλώτος και δεύτερος ο σκληρός Νίκος Φίλης. Στο δεύτερο συνέδριό του, το κυβερνών κόμμα απέκτησε ξανά τα γενετικά χαρακτηριστικά του. Μπορεί να μοιάζει παρανοϊκό, αλλά αυτή είναι η δύναμη και η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ. Κορυφαίο παράδειγμα ο συμπαθής κατά τ’ άλλα Ευκλείδης, ο οποίος στο κόμμα αποδομεί την πολιτική που εφαρμόζει ως πρωταγωνιστής της κυβέρνησης και μετά εκλέγεται πρώτος στην Κεντρική Επιτροπή! Είναι αλήθεια πως όσα ακούστηκαν τρεις μέρες εκεί, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με αυτά που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Παρότι τα ίδια πρόσωπα πρωταγωνιστούν και στην κυβέρνηση και στο κόμμα. Το δήθεν γενναίο άνοιγμα, το οποίο επρόκειτο να κάνει ο πρωθυπουργός αμέσως μετά το συνέδριο σε στελέχη της κοινωνίας και προσωπικότητες της ευρύτερης Κεντροαριστεράς, δεν πέρασε από το συνέδριο. Εάν το κάνει τελικά από μόνος του, θα είναι πραξικόπημα κατά των σύντροφων του. Έχει πολύ ενδιαφέρον, λοιπόν, πώς θα κινηθεί ο Αλέξης Τσίπρας τις επόμενες εβδομάδες. Το πιθανότερο, όμως, είναι ότι αυτό το μεγάλο άνοιγμα και η γενναία ανατροπή, που θα τοποθετούσε το ΣΥΡΙΖΑ στην οικογένεια της ευρωπαϊκής Κεντροαριστεράς και Σοσιαλδημοκρατίας, δεν θα συμβεί ποτέ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε περισσότερο ακυρωμένος στους πολίτες από το συνέδριό του απ’ όσο μπήκε. Είναι η πρώτη φορά που το συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος δεν απασχόλησε καθόλου την κοινωνία. Ηταν με ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των συντρόφων. Ένας εσωτερικός ψυχοθεραπευτικός διάλογος, που αφορούσε μόνο τους ίδιους. Το ποσοστό που έλαβε ο πρωθυπουργός στην επανεκλογή του είναι συντριπτικό. Στην ουσία, όμως, είναι πιο αδύναμος. Εχει σαφείς περιορισμούς στη σύνθεση της κυβέρνησης που πρόκειται να κάνει.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ τι σημαίνει αυτό; Ο μόνος τρόπος για να παραμείνει η κυβέρνηση στην εξουσία και μετά το 2017 θα ήταν να έρθουν τα πάνω κάτω στον επικείμενο ανασχηματισμό. Να τοποθετηθούν σε θέσεις-κλειδιά πρόσωπα που μπορούν να φέρουν άμεσα αποτελέσματα στους τομείς που η χώρα είναι πάρα πολύ χάλια. Τα πρόσωπα αυτά είναι λίγα και δεν υπάρχουν στη δεξαμενή των κομματικών στελεχών της Κουμουνδούρου. Είναι μικρή χώρα η Ελλάδα και όλοι γνωριζόμαστε. Είναι γνωστό στο πολιτικό προσωπικό και στους τεχνοκράτες ποιος μπορεί να κάνει την κάθε δουλειά και ποιος δεν μπορεί. Και οι δουλειές που είναι να γίνουν είναι συγκεκριμένες και εξαιρετικά δύσκολες. Το συνέδριο, με άλλα λόγια, περιόρισε τον χρόνο παραμονής του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Οι κατευθύνσεις που έδωσε το κόμμα στον πρωθυπουργό είναι δύο που μοιάζουν μεταξύ τους. Ή θα κρατήσει την παρούσα κυβέρνηση ή θα φτιάξει μία καινούργια με οριακές αλλαγές που δεν κάνουν τη διαφορά.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ γίνεται σε μια στιγμή που οι θερμοί υποστηρικτές του στην Ευρώπη παίρνουν αποστάσεις. Ο Φρανσουά Ολάντ δεν είναι δημοφιλής, αλλά δεν είναι αφελής. Αλλά ακόμη κι αν ήταν -όπως με ευκολία κάποιοι λένε- ο αρχηγός μιας μεγάλης χώρας δεν αυτοσχεδιάζει. Έχει επιτελείο που αποφασίζει μέχρι και σε ποιον θα δώσει το χέρι του ο Πρόεδρος στις δεξιώσεις. Τα όσα έγραψε στα πρόωρα απομνημονεύματά του για την πρόθεση του πρωθυπουργού να τυπώσει δραχμές τη Ρωσία, μπορεί να είναι υπερβολικά, δείχνουν όμως ότι τα Ηλύσια Πεδία βάζουν πάγο στις σχέσεις τους με το Μέγαρο Μαξίμου. Η πιο πιθανή ερμηνεία είναι ότι η πρόθεση του Γάλλου Προέδρου ήταν να καταδείξει στους ψηφοφόρους του ότι ο ίδιος μόνος κατάφερε να κρατήσει ενωμένη τη ζώνη του ευρώ και ενέπλεξε τον Έλληνα πρωθυπουργό. Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ ο Γάλλος Πρόεδρος έχει κατανοήσει ότι δεν πρόκειται να πάρει τον ΣΥΡΙΖΑ στη σοσιαλιστική αγκαλιά της Ευρώπης, όπως ήταν η αρχική του επιθυμία, για την οποία δούλεψε με μέθοδο σχεδόν δύο χρόνια. Όπως και να έχει, η ζημιά έγινε. Στην ουσία, απομακρύνεται από την Αθήνα ο πιο σημαντικός σύμμαχός της στην Ευρώπη.
To άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Realnews την Κυριακή, 23 Οκτωβρίου 2016.