«Έσπειρε ανέμους και θερίζει θύελλες ο Καραμανλής». Η φράση ανήκει σε παλιό στέλεχος της Ν.Δ. από εκείνα που στήριξαν την υποψηφιότητα Καραμανλή και τώρα με πίκρα βλέπει το κόμμα του να έχει επιστρέψει ολοταχώς στο παρελθόν. Να ζει δηλαδή ξανά στιγμές γκρίνιας, μιζέριας, εσωστρέφειας και μεγάλης απαισιοδοξίας για τις εκλογές που έρχονται.
Οι απαντήσεις στο ερώτημα «τι έφταιξε πάλι;» είναι ίδιες από κορυφαία στελέχη και βουλευτές φίλους και αντιπάλους του κ. Κ. Καραμανλή. Όλοι τώρα διαπιστώνουν με καθυστέρηση δύο ετών ότι το κακό ξεκίνησε με τις διαγραφές. Και ορισμένοι ξεχνούν ότι το βράδυ, που ο Γιάννης Κεφαλογιάννης ανακοίνωνε την απόφαση του Πειθαρχικού για τα έξι στελέχη της Ν.Δ., πανηγύριζαν. «Τώρα θα γίνουμε κόμμα. Επιτέλους να σταματήσει η γκρίνια και η αμφισβήτηση των αποφάσεων», έλεγαν. Τα πανηγύρια κράτησαν για πολύ και ήταν τόσο έντονα που είχαν μεθύσει απ΄ αυτά ηγεσία και στελέχη.
«Γενναίες» αποφάσεις
Λίγες ημέρες μετά ο πρόεδρος της Ν.Δ. μιλώντας σε συγκέντρωση στην Πάτρα είχε απειλήσει με νέες διαγραφές όποιον τολμούσε να αμφισβητήσει τις επιλογές του.
Οι ερμηνευτές των απόψεων του προέδρου είχαν σπεύσει τότε να διευκρινίσουν ότι η νέα απειλή φθάνει μέχρι τους Μητσοτάκη και Έβερτ. Και να τα νέα πρωτοσέλιδα με τα κατορθώματα του προέδρου που «έχει νεφρά» και δεν διστάζει να «βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο» για να «καθαρίσει το κόμμα». Αυτές ήταν μερικές από τις εκφράσεις που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον εκείνη την περίοδο από βουλευτές και πολιτικούς σχολιαστές που επικροτούσαν τις «γενναίες» αποφάσεις του προέδρου.
Οι όποιες ψύχραιμες φωνές υπήρχαν χάθηκαν μέσα στις τυμπανοκρουσίες.
Η απειλή βέβαια του κ. Κ. Καραμανλή για νέες διαγραφές ως προς τον κ. Κ. Μητσοτάκη ήταν σχήμα λόγου αφού ο κ. Κ. Καραμανλής τον είχε ήδη αποκρύνει από το κόμμα αφού πρώτα τον βάφτισε υπερκομματικό στέλεχος.
Παγίδα
Ο κ. Κ. Καραμανλής βέβαια με τις διαγραφές είχε ένα μεγάλο κέρδος. Σταμάτησαν μεμιάς οι δημόσιες διαφωνίες και η αμφισβήτηση. «Αυτό ίσως να ήταν και η μεγάλη παγίδα», λένε τώρα κορυφαία στελέχη και εξηγούν: «Η ηγετική ομάδα και πολλοί από μας απολαμβάναμε αυτή την επιφανειακή ηρεμία που έκρυβε όμως ένα καζάνι που βράζει».
Ο καιρός περνούσε και ο κ. Κ. Καραμανλής όλο και περισσότερο περιχαρακωνόταν στον στενό του περίγυρο. «Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος αρχηγός κόμματος είναι που το έπαθε αυτό.
Είναι η ασθένεια των ηγετών», λέει το ίδιο παλαιό κοινοβουλευτικό στέλεχος. Πιστεύει όμως ότι η μεγάλη ζημιά δεν έγινε από αυτό. Και είναι μια άποψη την οποία συμμερίζονται πολλοί στην Ν.Δ. Δεν μπορεί – λένε – όλα τα στραβά να τα φορτώνουμε στον Σπηλιωτόπουλο, στον Δήμα και τον Σιούφα καθώς και στο ιδιαίτερο γραφείο του προέδρου. Είναι εύκολο να χτυπάει κανείς του συνεργάτες του προέδρου επειδή φοβάται να χτυπήσει τον ίδιο.
Τι έφταιξε
Αν δεν έφταιξε όμως το περιβάλλον για τον κατήφορο τότε τι έφταιξε;
Η απάντηση ενός επιτελικού στελέχους της Ρηγίλλης φαίνεται να είναι πειστική. «Έφταιξαν – λέει – οι δύο νίκες του κόμματος στις δημοτικές και τις ευρωεκλογές. Μας αποπροσανατόλισαν και μας εφησύχασαν γιατί δεν διαβάσαμε σωστά τα αποτελέσματα». Είναι αλήθεια ότι από τόν περασμένο Οκτώβριο, αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές στη Ρηγίλλης, πίστευαν ότι είναι θέμα χρόνου να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας.
Την πεποίθησή τους αυτή ενίσχυσε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Από κλητήρα μέχρι πρόεδρο στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρούσαν περισσότερο από βέβαιη τη νίκη και στις εθνικές εκλογές.
Έφυγαν για διακοπές!
Έτσι ηγεσία και στελέχη πήραν τις δάφνες της νίκης του Ιουνίου και έφυγαν για διακοπές που κράτησαν σχεδόν τρεις μήνες. Χωρίς να το καταλάβουν ήρθε ο Σεπτέμβριος. Το ΠΑΣΟΚ εν τω μεταξύ είχε οργανωθεί και πέρασε από τον Αύγουστο κιόλας στην αντεπίθεση. Στη Ρηγίλλης παρατηρούσαν με αμηχανία τις κυβερνητικές παρεμβάσεις και όλοι περίμεναν τον πρόεδρο του κόμματος να «κάνει τη μεγάλη κίνηση». Οι φίλοι του είχαν επενδύσει τα πάντα στις ρητορικές του ικανότητες και στη δυνατότητά του – όπως λένε – να επικοινωνεί με τα λαϊκά στρώματα.
Στη… γωνία
Όσο για τους αντιπάλους του περίμεναν σιωπηλοί στη γωνία περιμένοντας να γίνει το μεγάλο λάθος. Μόνο που το λάθος δεν ήταν ένα αλλά τουλάχιστον τρία. Το πρώτο και σε αυτό συμφωνούν πια όλοι ήταν ο ανένδοτος: «Αφού δεν είχαμε στοιχεία έπρεπε να σταματήσουμε στους κουλοχέρηδες που μας πήγε καλά».
Το δεύτερο σε αυτό δεν συμφωνούν όλοι ήταν η θέση της ηγεσίας στην απόφαση του Ελσίνκι. Και το τρίτο, ο χειρισμός στο θέμα της επιστροφής του Σουφλιά: Ο κ. Καραμανλής, υποστηρίζουν βουλευτές της Ν.Δ., καθυστέρησε να πάρει πρωτοβουλία προσέγγισης και όταν το έκανε κινήθηκε διστακτικά επιτρέποντας ουσιαστικά στον κ. Σουφλιά να τον αιφνιδιάσει. Έτσι οδηγήθηκε στην ψυχρολουσία της Κυριακής.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “