Πυρά εναντίον του Μαξίμου εξαπολύει ο Άρης Σπηλιωτόπουλος. Δηλώνει στα «NEA» με απόλυτο και κατηγορηματικό τρόπο ότι οι απόψεις που εκφράζει στα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα δεν είναι ευχάριστες στο Μαξίμου, γι’ αυτό και ήξερε εδώ και καιρό ότι από αυτόν τον ανασχηματισμό δεν είχε να περιμένει απολύτως τίποτα.
Ο πρώην εκπρόσωπος Τύπου της N.Δ. δεν σταματάει όμως μόνο στη δική του υπόθεση. Λέει ότι ο ανασχηματισμός δεν είχε εκπλήξεις διότι είναι αποτέλεσμα ισορροπιών, ενώ τονίζει ότι και η νεώτερη γενιά που έφερε τη νίκη στη N.Δ. είναι ώριμη πολιτικά να προσφέρει τις υπηρεσίες της.
Κύριε Σπηλιωτόπουλε, συμφωνείτε με την εκτίμηση ότι ο Πρωθυπουργός με αυτόν τον ανασχηματισμό έριξε στη μάχη όλα τα δυνατά πολιτικά και επικοινωνιακά όπλα που διέθετε το κόμμα του;
Ο Πρωθυπουργός αναμφισβήτητα χρησιμοποίησε τα περισσότερο προβεβλημένα στελέχη. Και αυτό δημιουργεί τις προϋποθέσεις επιτυχούς εφαρμογής των προεκλογικών μας δεσμεύσεων. Από εκεί και πέρα επιτρέψτε μου να πω ότι τα δυνατά πολιτικά και επικοινωνιακά όπλα ενός κόμματος δεν εξαντλούνται μόνο στη γενιά των πενηντάρηδων, ούτε μόνο στα πρόσωπα. Τα σημαντικότερα όπλα μας είναι οι θέσεις μας, οι προτάσεις μας, το πρόγραμμά μας. Και εκεί έχουμε πολλά εφόδια.
Πολλοί δημοσκόποι μιλούν για «μαύρη τρύπα» στο Λεκανοπέδιο. Λένε δηλαδή ότι το ΠΑΣΟΚ σε πολλές περιοχές έχει πια περάσει μπροστά και έτσι ο Πρωθυπουργός αναγκάστηκε να βάλει στην κυβέρνησή του κυρίως βουλευτές της Αττικής προκειμένου να αντιστρέψει το κλίμα.
Κατ’ αρχάς θεωρώ ότι ο Πρωθυπουργός δεν αναγκάστηκε να κάνει κάποια κίνηση, γιατί απλούστατα δεν πιέστηκε από κάτι. Εκείνο που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι οι επιλογές των προσώπων και το σκεπτικό πίσω από αυτές είναι απόφαση του ίδιου του Πρωθυπουργού, ο οποίος δεν κρίνει με γεωγραφικά κριτήρια, αλλά με πολιτικά.
Λέγεται επίσης ότι ο Πρωθυπουργός απέφυγε να υπουργοποιήσει βουλευτές της νέας γενιάς, διότι αν έβαζε στην κυβέρνηση κάποιους θα δυσαρεστούσε πολλούς περισσότερους. Και σχεδιάζει να αξιοποιήσει τους νέους την επόμενη τετραετία, αν βεβαίως κερδίσει τις εκλογές.
Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του Πρωθυπουργού να θέτει τα κριτήρια και να κάνει τις επιλογές του. Επειδή όμως δεν πιστεύω στη θεολογική προσέγγιση της πολιτικής, διεκδικώ το δικαίωμα να εκφράζω και τις δικές μου απόψεις: θεωρώ ότι η πορεία της εκλογικής νίκης άρχισε το 2000 και η γενιά που προσέφερε αυτή την εκκίνηση είναι πολιτικά ώριμη να προσφέρει τις υπηρεσίες της στην παράταξη.
Υπάρχει ενόχληση στην Κοινοβουλευτική Ομάδα από το γεγονός ότι δεν υπουργοποιήθηκαν νέοι βουλευτές και ρωτώ επειδή, όπως ξέρετε, είχαν καλλιεργηθεί πολλές προσδοκίες.
Ξέρετε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις ενδεχομένως να υπάρχουν και άνθρωποι που ήλπιζαν και ανέμεναν κάτι σε προσωπικό επίπεδο. Ο πήχυς των προσδοκιών όντως είχε ανέβει ψηλά και από τη στιγμή που δεν συμμετείχαν ενδεχομένως να αισθάνθηκαν πικρία και απογοήτευση. Και αυτό είναι θεμιτό και ανθρώπινο. Απαιτείται όμως ψυχραιμία, καθώς το στοίχημα είναι συλλογικό. Νομίζω ότι ο καθένας από εμάς πρέπει να είναι ώριμος να δέχεται τις όποιες αποφάσεις και να αισθάνεται ότι η απόφαση αφορά τον Πρωθυπουργό, που είναι ένας, αφορά το περιβάλλον που εισηγείται στον Πρωθυπουργό, αλλά δεν αφορά το έργο τού καθενός μας, διότι αυτό κρίνεται από τους ψηφοφόρους. Στο κάτω – κάτω η γενιά μας έχει έναν μοναδικό σύμμαχο: τον χρόνο.
Στην υποψηφιότητα Ζαγορίτη πάλι, γιατί τόσες αντιδράσεις; Άλλες τρεις υποψηφιότητες εμφανίστηκαν για το αξίωμα του γραμματέα.
Συνομιλώ με αρκετούς συναδέλφους και μπορώ να έχω μια γενικότερη εικόνα. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει προσωπικό πρόβλημα. Όμως η υποψηφιότητα θα πρέπει να εξυπηρετεί κάποια στρατηγική στόχευση. Κατά τη γνώμη μου, υπήρχαν τρεις επιλογές που έπρεπε να συζητηθούν: πρώτη, να προτείνουμε ένα στέλεχος πρώτης γραμμής για να κρατήσουμε την εικόνα του κόμματος ψηλά. Αυτή ήταν άλλωστε και η περίπτωση Μεϊμαράκη. Όπως αντιστοίχως στο ΠΑΣΟΚ έχουμε πολλά παραδείγματα πρωτοκλασάτων στελεχών που άφησαν ακόμη και κυβερνητικά πόστα προκειμένου να αναλάβουν μια τέτοια θέση. Μια δεύτερη στρατηγική επιλογή θα ήταν να επιλέξουμε έναν νέο συνάδελφο με κοινοβουλευτική εμπειρία, προκειμένου να δώσουμε ένα σύγχρονο προφίλ στο τιμόνι του κόμματος, χωρίς να χρειαστεί να απαρνηθούμε τη γνώση ή την εμπειρία. Και μια τρίτη επιλογή θα μπορούσε να αποτελέσει ένας πολιτικός τύπου Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, με αυστηρά τεχνοκρατικά ιδεώδη.
Οι πρόωρες εκλογές πόσο πιθανές είναι; Κάποιοι, μετά τον ανασχηματισμό, μιλούν για κυβέρνηση εκλογών.
Θεωρώ ότι η όλη συζήτηση για πρόωρες εκλογές ούτως ή άλλως αποπνέει μιζέρια και μεμψιμοιρία. Ο τόπος δεν προσφέρεται για πολιτική αστάθεια και φυσικά η οικονομία δεν έχει αντοχές. H κυβέρνηση έχει εκλεγεί για τέσσερα χρόνια, κάνει το έργο της και θα κριθεί γι’ αυτό. Άλλωστε, όπως γνωρίζετε, στο πλαίσιο της συνταγματικής αναθεώρησης προσωπική άποψή μου, την οποία πάντα διατύπωνα, είναι ότι πρέπει να κατοχυρωθεί συνταγματικά η τετραετία μιας κυβέρνησης, έτσι ώστε να μην υπάρχουν περιθώρια παιχνιδιών. Δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε την πολιτική με όρους χαρτοπαιγνίου.
Κρίση θεσμών ανέδειξε η υπόθεση των υποκλοπών
H ΥΠΟΘΕΣΗ των υποκλοπών ανέδειξε την κρίση θεσμών, υποστηρίζει ο βουλευτής της N.Δ.
Τι κατά τη γνώμη σας πήγε στραβά στους κυβερνητικούς χειρισμούς στην υπόθεση των υποκλοπών;
Θεωρώ ότι η κυβέρνηση κινήθηκε με υπευθυνότητα και με διάθεση να μην κρύψει από τον ελληνικό λαό τίποτα. Όσον αφορά ορισμένους επιμέρους χειρισμούς, ενδεχομένως αυτοί να μπορούσαν να είναι καλύτεροι ώστε να μη δημιουργήσουν επιπρόσθετα ερωτηματικά. Δεν θα σταθώ όμως στο αν η εικόνα που δώσαμε ήταν επιτυχής ή όχι. Θα σταθώ στο γεγονός ότι προσεγγίσαμε το θέμα με υπευθυνότητα και στην πραγματική του διάσταση. Αυτό που πάει στραβά πολύ φοβάμαι ότι είναι δομικότερο από τους συγκυριακούς χειρισμούς μιας κυβέρνησης και το λέω αυτό διότι έχω βαρεθεί τριάντα χρόνια να ασχολούμαστε με το ίδιο θέμα. Γιατί στην προκειμένη περίπτωση δεν έχουμε κρίση πολιτικής. Έχουμε κρίση θεσμών. Και ως τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίσουμε.
Τηρήθηκαν οι ισορροπίες στον ανασχηματισμό;
Ο ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ δεν έκρυβε καμία έκπληξη για τον κ. Σπηλιωτόπουλο, γιατί όπως λέει, τηρήθηκαν όλες οι ισορροπίες.
Κάποιες πληροφορίες λένε ότι φτάσατε στη βρύση και δεν ήπιατε νερό. Ότι δηλαδή επρόκειτο να γίνετε υφυπουργός σε παραγωγικό υπουργείο, αλλά στο παρά ένα κοπήκατε. Είναι αληθές;
Πριν από τον ανασχηματισμό, και σε εσάς προσωπικά όπως θυμάστε, είχα δηλώσει ότι το πολιτικό περιβάλλον δεν φαίνεται έτοιμο να δεχθεί μια δική μου παρουσία. Δεν είχα την παραμικρή ένδειξη και επειδή είμαι ρεαλιστής, δεν περίμενα και τίποτα. Όταν υπήρξαν διαρροές περί συμμετοχής μου, σε εσάς προσωπικά τις είχα με απόλυτη αξιοπιστία διαψεύσει, λέγοντας ότι αντίστοιχες διαρροές υπήρξαν και πριν από τη σύνθεση της πρώτης κυβέρνησης. Τώρα, όσον αφορά το νερό, ευτυχώς πίνω μπόλικο γιατί είναι μεγάλη η δεξαμενή της B’ Αθηνών με τους 130.000 συμπολίτες μου που με εμπιστεύτηκαν.
Σε κάθε περίπτωση, όπως και αν έγιναν τα πράγματα, αισθάνεστε πικρία και ενόχληση που δεν συμμετέχετε στο νέο κυβερνητικό σχήμα;
Πικρία αισθάνεσαι όταν έχεις κάτι να περιμένεις. Εγώ, όμως, επέλεξα με συνέχεια και συνέπεια να εκφράζω τις απόψεις μου. Ήξερα ότι οι απόψεις αυτές δεν ήταν πάντα ευχάριστες. Ήταν όμως πάντα ειλικρινείς και χρήσιμες. Όμως και εδώ επαναλαμβάνω ότι το πολιτικό πλαίσιο ενδεχομένως δεν ήταν έτοιμο για τέτοιες απόψεις. Ήξερα λοιπόν τι δρόμο είχα επιλέξει. Τελεία και παύλα.
Ποια έκπληξη έκρυβε για εσάς αυτός ο ανασχηματισμός;
Καμία. Τηρήθηκαν απολύτως όλες οι ισορροπίες.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “