MIA ΠΟΥ ΟΠΩΣ διακηρύσσει η κυβέρνηση βρισκόμαστε στον δρόμο για την επανίδρυση του κράτους και την αποκατάσταση των σχέσεων των οργάνων της πολιτείας με τους πολίτες, τρία πραγματικά περιστατικά είναι ικανά να μας πείσουν ότι σ’ αυτή τη χώρα όλοι δουλευόμαστε.
Επανίδρυση Νο 1
Ημέρα Πέμπτη 13 Οκτωβρίου, 5.30 π.μ. Τέσσερις ένοπλοι αστυνομικοί σε οδό της Αγίας Παρασκευής εντοπίζουν δύο εργαζόμενες από την Ουκρανία που πηγαίνουν βόλτα στην παιδική χαρά δύο μωρά ηλικίας δυόμισι και ενάμισι ετών. Ορμούν πάνω τους με όλη τη μαγκιά της εξουσίας και ζητούν επίμονα την άδεια παραμονής τους. Τα μωρά τρομάζουν και οι γυναίκες κλαίνε και παρακαλούν για επιείκεια, αλλά οι πιστολέρο επιμένουν να βάλουν τις γυναίκες στο περιπολικό αν δεν τους φέρουν εκείνη την ώρα τα χαρτιά που είχαν στο σπίτι.
ΥΓ: Οι λεπτομέρειες αυτής της ιστορίας θα εξόργιζαν κάθε άνθρωπο είτε είναι γονιός είτε όχι.
Επανίδρυση Νο 2
Αστυνομικοί της ίδιας περιοχής – ίσως οι ίδιοι που πουλάνε εξουσία μόνο στους ανήμπορους αγνοώντας την ψυχική υγεία των παιδιών – ξεχνούν βεβαίως το καθήκον τους να εντοπίσουν παράνομες εργαζόμενες αλλοδαπές όταν κρύβουν το περιπολικό στην αλάνα ροζ ξενοδοχείου του ίδιου δρόμου για να… ξεκουραστούν εν ώρα υπηρεσίας φυσικά.
Επανίδρυση Νο 3
Ζευγάρι με ένα μωρό βγαίνουν από πλοίο στο λιμάνι του Πειραιά με καταρρακτώδη βροχή. Ο πατέρας πολύ ευγενικά παρακαλεί λιμενικό με ύφος και στολή ράμπο να του επιτρέψει να φέρει το αυτοκίνητο κοντά στο πλοίο και να επιβιβάσει το μωρό. Για να εισπράξει από τον ράμπο την απάντηση: Τι είμαι εγώ, ρε φίλε, νταντά και μου λες για μωρά;
Εάν αυτό εννοούν ως επανίδρυση του κράτους οι πολιτικοί προϊστάμενοι των οργάνων της αταξίας, να είναι βέβαιοι ότι δεν θα… πάρουμε.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “