του Ζώη Τσώλη
Τώρα που η κυβέρνηση προβάλλει το όραμά της για την Ελλάδα της επόμενης δεκαετίας παρουσιάζοντας το νέο αναπτυξιακό πρότυπο για μια παραγωγική και εξωστρεφή οικονομία, δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κανείς με τις επιλογές. Ασφαλώς ο τουρισμός, η ναυτιλία, η φαρμακοβιομηχανία, η πρωτογενής παραγωγή, οι μεταφορές και η παροχή υπηρεσιών υψηλού επιπέδου είναι τομείς στους οποίους η Ελλάδα έχει παράδοση, μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα, λόγω της γεωγραφικής θέσης της αλλά και του υψηλού επιπέδου επιστημονικού δυναμικού που διαθέτει. Οπως όμως πολύ εύστοχα επεσήμανε ο γνωστός οικονομικός αναλυτής κ. Μιχάλης Μασουράκης, κάτι λείπει από το μοντέλο, από τη συνταγή της ανάπτυξης, για την οικονομία μας.
Μιλώντας σε εκδήλωση του ΚΕΠΕ για το αναπτυξιακό πρότυπο, αφού σημείωσε ότι «η Ελλάδα θα μπορούσε κάλλιστα να αποκτήσει χαρακτηριστικά Φλόριδας και Σίλικον Βάλεϊ στην Ευρώπη», όπως οραματίζονται ο Πρωθυπουργός, ο υπουργός Οικονομικών και τόσοι άλλοι, υπογράμμισε:
«Είναι λάθος να διαγράψουμε την οικοδομή, που ήταν για δεκαετίες η κινητήριος δύναμη της οικονομίας μας. Είναι λάθος να θεωρούμε ότι τα μπετά είναι το παρελθόν και τα μυαλά το μέλλον. Η ζωή δεν κάνει άλματα. Ευκαιρίες υπάρχουν παντού και η ανάπτυξη είναι μια μακροχρόνια διαδικασία όπου το μέτρο και η ισορροπία θα πρέπει να διαφυλάσσονται. Και μυαλά και μπετά, λοιπόν, είναι το σωστό μείγμα».
Και εξήγησε ότι το μέλλον του κατασκευαστικού κλάδου στη μετά Μνημόνιο εποχή δεν φαίνεται να απασχολεί σχεδόν κανέναν. Ο κλάδος είναι κλινικά νεκρός. Το 2007 οι επενδύσεις στις κατασκευές ανέρχονταν σε 36 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 28 δισ. ευρώ σε κατοικίες. Σήμερα δεν υπερβαίνουν τα 10 δισ. ευρώ, με τις κατοικίες ούτε τα 4 δισ. ευρώ. Ο κλάδος απασχολούσε 363.000 ανθρώπους και σήμερα απασχολεί 206.000 (μείωση κατά 43%).
Αν και κάποιοι λοιπόν υποστηρίζουν όψιμα την αλλαγή μοντέλου της οικονομίας σε μια πιο παραγωγική κατεύθυνση, κανείς δεν μπορεί να διαγράψει με μια μονοκονδυλιά το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της παραγωγικής βάσης της χώρας τα τελευταία 30 χρόνια ήταν οι κατασκευές, τα επαγγέλματα και οι επιχειρήσεις γύρω από αυτές.
Ασφαλώς ο κ. Μασουράκης έχει δίκιο. Αρκεί κάποιοι να ανοίξουν τα μάτια τους… Είναι προφανές ότι το νέο πρότυπο για να επιτύχει θα πρέπει να συνδυάζει αρμονικά το παρελθόν με το μέλλον και τη μεταφορά πόρων σε δυναμικούς και εξωστρεφείς κλάδους ταυτόχρονα με την αναζωογόνηση παραδοσιακών κλάδων της ελληνικής οικονομίας. Είναι βέβαιο ότι όσο γρηγορότερα ανακάμψουν οι κατασκευές τόσο γρηγορότερα θα ανακάμψει η οικονομία και θα απορροφηθεί η τεράστια ανεργία.
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=592005