Της Νινέττας, Κοντράρου – Ρασσιά
Τα τείχη της Ακρόπολης καταρρέουν από την ανεξέλεγκτη ροή των νερών της βροχής. Η διάβρωση που προκαλούν τα όμβρια στο υπέδαφος του Ιερού Βράχου είναι γνωστή από χρόνια στους επιστήμονες που εργάζονται στα έργα της Ακρόπολης, αλλά χρειάστηκε να αρχίσουν να πέφτουν τα Τείχη -εξ ου έκλεισε προ καιρού η άνοδος στην Ακρόπολη από το θέατρο Διονύσου και το Ασκληπιείο- προκειμένου να εισαχθεί την περασμένη Τρίτη στο Αρχαιολογικό Συμβούλιο η προμελέτη για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Ετσι, μάθαμε κι εμείς το παράδοξο πως δεν υπάρχει σύγχρονο αποχετευτικό σύστημα απορροής των ομβρίων (πού;) στην Ακρόπολη. Εχουν φράξει οι πέντε από τις έξι αρχαίες υδρορρόες μετά από διόμισι χιλιάδες χρόνια και ύστερα από κάθε καταιγίδα παρουσιάζεται ανεξέλεγκτη απορροή των υδάτων. Επιπλέον δεν υπάρχει καμία σύνδεση του βράχου με το αποχετευτικό δίκτυο της πόλης. Συνεπώς, η ζωή κυλά στην Ακρόπολη όπως περίπου τον 5ο αι. π.Χ. αν εξαιρέσει κανείς τις επεμβάσεις από τις παλιές ανασκαφές, δηλαδή κάποιες τρύπες που έχουν κι αυτές ξεχαστεί ανοικτές και κάποτε πρέπει να κλείσουν.
Μιλώντας στο ΚΑΣ ο πρόεδρος της Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης Χαράλαμπος Μπούρας ήταν σαφής. «Η αστάθεια των περιμετρικών βράχων και των Τειχών σχετίζεται με αυτό το πρόβλημα», είπε. Γιατί, τα ανώτερα στρώματα του βράχου είναι ασβεστολιθικά, που σημαίνει υδατοπερατά ενώ τα κατώτερα σχιστολιθικά. Ο αθηναϊκός σχιστόλιθος δεν επιτρέπει στα νερά να εισχωρήσουν στο βάθος. Ετσι, λιμνάζουν ανάμεσα στα δύο πετρώματα απ’ όπου ουσιαστικά τροφοδοτούνται και οι αθέατες από την αρχαιότητα πηγές της Ακρόπολης.
Η προμελέτη που παρουσιάστηκε στο ΚΑΣ είχε στόχο την ελεγχόμενη απαγωγή των υδάτων εκτός των Τειχών, τη μεταφορά και κατανομή τους σε σημεία κατάντη, τη δυνατότητα συγκέντρωσής τους σε δεξαμενές αποθήκευσης για άρδευση ή πυρόσβεση και παροχέτευσής τους στο αποχετευτικό δίκτυο της πόλης. Για όλα αυτά θα χρειαστεί να συνταχθούν τέσσερις εξειδικευμένες μελέτες, εκ των οποίων η μία υδρογεωλογική-υδραυλική. Αποφασίστηκε επίσης να σκεπαστούν με γεωΰφασμα αφού πρώτα γεμίσουν με αδρανή υλικά τα ορύγματα των παλιών ανασκαφών. Απ’ όλα αυτά γίνεται αντιληπτό ότι ανοίγει αναγκαστικά άλλο ένα μεγάλο πρόγραμμα επεμβάσεων στην Ακρόπολη που ασφαλώς δεν θα είναι τόσο ελκυστικό όσο είναι οι αναστηλώσεις των μνημείων, καθώς αφορούν το υπόστρωμα του βράχου και συνεπώς την αθέατη πλευρά των διάσημων ιερών.
Η γενική γραμματέας του ΥΠΠΟΑ Λίνα Μενδώνη γνωρίζοντας το διεθνή αντίκτυπο που μπορεί να έχει η πτώση μιας πέτρας από την Ακρόπολη (αν και εδώ δεν έπεσε μόνο μία πέτρα από τα πρανή του βράχου, στο νότιο τμήμα κάτω από το ναό της Αθηνάς Νίκης, αλλά πολύ περισσότερες) κινητοποίησε τόσο την επιστημονική Επιτροπή όσο και την Υπηρεσία Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως ώστε να καταρτίσουν ένα πρόγραμμα ολοκληρωμένης αντιμετώπισης του προβλήματος των Τειχών, ένα «μάστερ πλαν» με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και ιεράρχηση των εργασιών. Παράλληλα, έχουν δρομολογηθεί τα έργα ανάταξης των πεσμένων λίθων που θα γίνουν αυτό το καλοκαίρι «πριν τα φαινόμενα πολλαπλασιασθούν» όπως τονίστηκε στο ΚΑΣ.
Το οικονομικό ζήτημα φαίνεται πως είναι λυμένο. Κάποια έργα θα γίνουν στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ και τα υπόλοιπα θα αντλήσουν κονδύλια, καλώς εχόντων των πραγμάτων, από το νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα το ΣΕΣ (2014- 2020). Τα μέλη του ΚΑΣ ακούγοντας τις λεπτομερείς αναφορές τόσο της μελετήτριας του έργου Ανθής Χατζηπαπά όσο και της διευθύντριας της ΥΣΜΑ Βασιλικής Ελευθερίου, συμφώνησαν με τις προτάσεις τους ομόφωνα. «Η μεγαλύτερη δυσκολία εντοπίζεται στον τρόπο απαγωγής των ομβρίων στη βόρεια πλευρά του βράχου, όπου το δίκτυο της πόλης είναι σε μεγάλη απόσταση», είπε η κ. Ελευθερίου. Και ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Συντήρησης Αρχαίων Μνημείων Δημοσθένης Σβολόπουλος τόνισε πως «η προσπάθεια που ξεκινάει είναι πολύ μεγάλη, αλλά η ΕΣΜΑ και η ΥΣΜΑ έχουν τη γνώση και τα μέσα να τη φέρουν εις πέρας».
http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes–politismos&id=428490