Υποψήφιοι φιλικοί στον χρήστη

Πού οφείλεται το γεγονός ότι, ενώ η εκλογική αναμέτρηση για το Ευρωκοινοβούλιο προκαλεί όλο και περισσότερο ενδιαφέρον μέσα από τα πρόσωπα που συμμετέχουν ως υποψήφιοι σε όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου, οι αυτοδιοικητικές αναδίνουν οσμή παρακμής;

Γιατί οι ευρωεκλογές προσελκύουν και νέους ανθρώπους που δεν έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν ενεργά με την πολιτική ενώ στις δημοτικές ανακυκλώνεται κυρίως φθαρμένο υλικό μιας Ελλάδας που ανήκει οριστικά στο παρελθόν αλλά απέρχεται θορυβωδώς;

Το ευρωκοινοβουλευτικό τοπίο εμπλουτίζεται· τροφοδοτείται με νέο αίμα. Προαναγγέλλει ζυμώσεις και αλλαγές και για τις εθνικές εκλογές. Παράδειγμα, η ορμητική (και δημοσκοπικά) είσοδος του «Ποταμιού» στην πολιτική αρένα. Οι πρόσφατες τηλεοπτικές συνεντεύξεις του Σταύρου Θεοδωράκη, στον Αlpha και στον ΣΚΑΪ, έδωσαν το σήμα ότι συγκροτεί ένα κόμμα φιλικό στον χρήστη. Το μιντιακό προφίλ του αρχηγού είναι αυτό ενός σύγχρονου, κανονικά εργαζόμενου ανθρώπου, που δεν έχει (και δεν θέλει να έχει) απαντήσεις για όλα τα θέματα, που συνδιαμορφώνεται στην κοινωνία από την οποία προέρχεται. Τι σημαίνει «σύγχρονος»; Οτι ο Στ. Θεοδωράκης έχει κάνει ρεπορτάζ για την εποχή για την οποία μιλάει. Εχει κυκλοφορήσει ανάμεσα στον κόσμο, έχει μιλήσει μαζί του. Από τον λόγο του λείπει, ευτυχώς, προς το παρόν, το παλαιοκομματικό «εμείς θα κάνουμε». Δεν υπόσχεται τίποτα και απ’ ό,τι φαίνεται ταρακουνάει τα παραταξιακά δεδομένα οδηγώντας σε μια επαναξιολόγηση του πολιτικού συστήματος. Μπορεί να αποτύχει, μπορεί και όχι· μπορεί να αποδειχθεί φούσκα, μπορεί και όχι. Σημασία έχει ότι οι επικείμενες ευρωεκλογές γέννησαν ένα νέο σχήμα με δημοκρατικές αρχές. Εφεραν, επίσης, στις λίστες των κομμάτων (όπως στην «Ελιά» ή στη ΔΗΜΑΡ – αναμένονται τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ.) και παραγωγικούς ανθρώπους που έχουν αξιολογηθεί ο καθένας στο επαγγελματικό περιβάλλον στο οποίο ανήκει.

Από την άλλη, η μοναξιά του κ. Καμίνη ή του κ. Μπουτάρη πρέπει να είναι αφόρητη. Χωρίς αντιπάλους -εκτός αν η οπισθοδρόμηση εξακολουθεί να είναι αντίπαλος- δεν έχουν ούτε την ευκαιρία να αντιπαρατεθούν σε μια προεκλογική εκστρατεία με συνυποψήφιους επί ίσοις όροις. Αυτοδιοίκηση χωρίς χρήματα προς διανομή, με πολλή, σκληρή δουλειά και δυσεπίλυτα προβλήματα, δεν είναι ελκυστικό πεδίο. Οι κρίσιμες για την καθημερινότητά μας δημοτικές εκλογές αποτυπώνουν μια Ελλάδα που βαλτώνει (με εξαίρεση λιγοστούς υποψήφιους δημάρχους). Το ερώτημα του προλόγου μπορεί να είναι απλώς ρητορικό.