ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΟΥΛΗΣ, καθηγητής, Α΄Αντιπρόεδρος Τεχνολογικού Ιδρύματος Ιονίων Νήσων
Από το 1958, συμπληρώθηκαν 56 χρόνια αδιάκοπης προσπάθειας να θεμελιωθεί και να επικρατήσει στην Ευρώπη η Οικονομική Συνεργασία έναντι των συγκρούσεων και αρκετές δεκαετίες αδιάκοπης προσπάθειας να μεταβληθεί η ΕΟΚ από οικονομική σε πολιτική ένωση.
Θα ισχυριζόμασταν ότι, οι ευρωεκλογές σήμερα χαρακτηρίζουν με περισσότερη ενάργεια τη γενικότερη ιδεολογικό – πολιτική κατάσταση των Ευρωπαϊκών λαών. Έχουν μεγαλύτερη καθαρότητα και ειλικρίνεια, αντίθετα με τις εκλογές των εθνικών κοινοβουλίων.
Οι ευρωεκλογές αντλούν τις βαθύτερες πηγές ΄΄επιλογής΄΄ περισσότερο από την ιστορία της Ευρώπης και την ελπίδα που εκκινεί με την αναγέννηση, το διαφωτισμό, το κοινωνικό κατεκτημένο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την πραγματική δημοκρατία και αγγίζει τα όρια της ελευθερίας και της ανάπτυξης της προσωπικότητας του ατόμου.
Αντίθετα, οι εθνικές εκλογές θεμελιώνονται περισσότερο στο ατομικό συμφέρον, στο άμεσο οικονομικό όφελος και τον ανταγωνισμό. Ατομισμός έναντι του συλλογικού, μία διαρκής ψυχοκοινωνική αντιπαλότητα του σύγχρονου ατόμου. Η έκφρασή της στις εθνικές εκλογές, η εκδίωξη των ενοχών και της επαναφοράς του νεανικού ενθουσιασμού και της αμφισβήτησης μεταφέρεται σιωπηλά στις ευρωεκλογές.
Τα μεγάλα διλήμματα που ενυπάρχουν στην ατομική αλλά και συλλογική Ευρωπαϊκή σκέψη μεταξύ της οικονομικής βελτιστοποίησης και της πραγματικής ανθρώπινης ανάπτυξης όπου η τελευταία ενσωματώνει σε ενιαίο ιδεολογικό – οικονομικό πρότυπο τόσο την οικονομική μεγέθυνση όσο και την κοινωνική ευημερία, επηρεάζουν την ψήφο στις Ευρωεκλογές.
Η ανθρώπινη ύπαρξη αποτέλεσε το κύριο πεδίο της Φιλοσοφικής βασάνου κατά τη διάρκεια της έλλογης ιστορίας των κοινωνιών. Η σημαντικότητα που έχουμε προσδώσει, όχι μόνο στη διατήρηση της Υγείας αλλά κυρίως στην προαγωγή της και στη βελτίωσή της ποιότητας ζωής του σύγχρονου Ευρωπαίου πολίτη μπορεί και πρέπει να συνιστά το θεμελιώδη αιτιολογικό παράγοντα του νέου ευρωπαϊκού κοινωνικού γίγνεσθαι αλλά και της πάλης των Ευρωβουλευτών να διατηρήσουν στον ιστό της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα ιστορικά αυτά ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα υπό τη δαμόκλεια σπάθη της παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας.
Οι ευρωεκλογές 2014 είναι ευκαιρία για τους εκπροσώπους των λαών στο Στρασβούργο να διερευνήσουν κατά συστηματικό τρόπο, τη διεθνή αναπτυξιακή πορεία που θα συνδυάζει, την ειρήνη , τη δημοκρατία και την βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη και θα συμβάλλει στον υγιή ανταγωνισμό και στην παγκόσμια δημοκρατία, που θα βλέπει το συλλογικό έναντι του ατομικού.
Ο γεωπολιτικός σχηματισμός της Ε.Ε αποτελεί ισχυρό παίκτη στην παγκόσμια σκακιέρα των οραματικών εξελίξεων των λαών του πλανήτη μας;
28 χώρες,
509.000.000 πληθυσμό που αντιπροσωπεύει το 7% του παγκοσμίου πληθυσμού
Ο τρίτος μεγαλύτερος πληθυσμός
Πρώτη παγκοσμίως οικονομική δύναμη
- Το 25% του παγκοσμίου ΑΕΠ- 16 τρις $
- Το 20% του παγκόσμιου εμπορίου
- Το 16,5% των παγκοσμίων εισαγωγών
15,5% ΗΠΑ
12,0% ΚΙΝΑ
- Το 15,5% των παγκοσμίων εξαγωγών
13,5% ΗΠΑ
10,5% ΚΙΝΑ
- Με προσδόκιμο ζωής 80+, 24 έτη περισσότερα από άλλες χώρες με χαμηλό δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης (80 έναντι 56) και από τις 25 πρώτες θέσεις του δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης οι 14 να ανήκουν στην Ε.Ε. το 2010.
Η Ευρωβουλή ως ο εκπρόσωπος μιας παγκόσμιας σημαντικής γεωπολιτικής δύναμης, οφείλει να εγκύψει, στις παγκόσμιες προκλήσεις της διαρκούς έκρηξης του δημοσίου χρέους, να εγκύψει στα 100 και πλέον τρισεκατομμύρια της παγκόσμιας αγοράς ομολόγων που ξεπερνά το πλανητικό ΑΕΠ.
Οι ευρωβουλευτές εγκρίνουν το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 2014- 2020
Τα κράτη μέλη ενισχύουν τον προϋπολογισμό της Ε.Ε με το 1,23%του εθνικού τους εισοδήματος με συνολικό ετήσιο ποσό που ξεπερνά τα 140 δις.
Το 76% διατίθεται στα μέλη, 120 δις /έτος που σημαίνει περίπου 1 τρις για την νέα προγραμματική περίοδο 2014- 2020.
45% κατανέμεται στο πεδίο “Συνοχή και ανταγωνιστικότητα για ανάπτυξη και απασχόληση”
42% για την Αγροτική ανάπτυξη και τις άμεσες ενισχύσεις
Ο ρόλος των ελλήνων ευρωβουλευτών σημαντικός για την εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων για την ανάπτυξη της χώρας και τη βελτίωση της κοινωνικής συνοχής. Ο εν λόγω ρόλος αγγίζει όμως, ένα μικρό πεδίο των παρεμβατικών τους δυνατοτήτων.
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία, οι ενεργειακοί αγωγοί, η μεταφορά των ενεργειακών πόρων του Ισραήλ και της Κύπρου, οι φορολογικοί παράδεισοι, η αυξημένη φορολογία της εργασίας και της πραγματικής επιχειρηματικής δράσης έναντι της φορολογίας στην ακίνητη και κινητή περιουσία, η αύξηση της φτώχειας, οι διασυνοριακές απειλές για την υγεία, η συνεχιζόμενη αυξημένη παρουσία του όζοντος στην τροπόσφαιρα, ή οι μεταναστευτικές συνέπειες της γενικευμένης πολιτικής αστάθειας στον αραβικό κόσμο, είναι λίγες από τις αιτιάσεις με την ευρεία έννοια που συνιστούν, τους αλληλοεπιδρώμενους πολιτικούς παρεμβατικούς κύκλους των ευρωβουλευτών.
Σημειώνεται ότι, η φορολογική πολιτική ανήκει στη δικαιοδοσία των εθνικών κοινοβουλίων και οι ευρωβουλευτές μεταφέρουν τις καλές πρακτικές των άριστων περιπτώσεων για βελτίωση της πολιτικής αναδιανεμητικής οικονομικής δικαιοσύνης.
ΟΙ ΑΛΛΗΛΟΕΠΙΔΡΩΜΕΝΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΤΩΝ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΤΩΝ
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ: Εκπαίδευση, Περιβάλλον, Μεταλλαγμένα, Ενεργός γήρανση, Επιμήκυνση των ποιοτικών ετών ζωής, Φτώχεια και ανισότητες, Δημογραφική πολιτική, Πολιτισμός
ΕΝΙΑΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ & ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Τραπεζικός και χρηματοπιστωτικός έλεγχος, Έλεγχος του δανεισμού των κρατών μελών
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Γεωπολιτική, Στρατηγική Ενεργειακή πολιτική, Ενιαία αμυντική πολιτική, Ενιαία μεταναστευτική πολιτική
ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ: Μέσω ανάπτυξης, Εκπαίδευση, Ενιαία αγορά-Διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών & τηλεπικοινωνιών, Βιώσιμη και Αειφόρος Ανάπτυξη
ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Ενιαία, απλά, αντιγραφειοκρατικά και αναλογικά συστήματα θεμελιωμένα στην αρχή της οικονομικής αναδιανεμητικής δικαιοσύνης
ΕΡΕΥΝΑ-ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ
Η επιχειρηματολογική όμως φαρέτρα των ευρωβουλευτών για ουσιαστική πολιτική παρέμβαση, θα πρέπει να εμπλουτιστεί με την οικονομική θεωρία των εξωτερικών επιδράσεων, εάν θέλουν να συμβάλλουν στην επίλυση μειζόνων διλλημάτων που εδράζονται στο βαθύ πυρήνα της κατοχύρωσης των ελάχιστων κοινωνικών δικαιωμάτων.
Η διαπάλη του δημοσιονομικού συμφέροντος με το δημόσιο κοινωνικό-υγειονομικό συμφέρον κλείνει με νίκη του πρώτου τα τελευταία χρόνια και τούτο γιατί, δεν έχουμε αντιληφθεί τις αρνητικές δημοσιονομικές συνθήκες που μπορεί να επικρατήσουν από ένα επιδημικό ή πανδημικό σοκ, όπως για παράδειγμα από την επανεμφάνιση του ιού του Έμπολα. Οι ανθρώπινες απώλειες και η οικονομική αιμορραγία από τη διακοπή των οικονομικών σχέσεων μπορεί να τροφοδοτήσει μεγαλύτερο δημοσιονομικό κενό από την βραχυχρόνια εξοικονόμηση των δημοσίων δαπανών για παράδειγμα, από την μη κάλυψη ανασφάλιστων και παράνομων μεταναστών. Η γνώση έτσι που θα εφοδιάζει την κρίση των ευρωβουλευτών, για να εξασφαλίζουν το δημόσιο συλλογικό συμφέρον και την ανταγωνιστικότητα του ευρωπαϊκού χώρου, παρουσιάζει ιδιαίτερη πολυπλοκότητα και μεγιστοποιεί την πολιτική τους ευθύνη.
Ελπίζουμε, ότι η πολιτική και η επιστήμη θα ακολουθήσουν κοινή πορεία, όπου η πολιτική θα εντάξει στις αναλύσεις της τη νέα καινοτόμο παραγόμενη επιστημονική γνώση και προστιθέμενη αξία, εάν θέλουμε να συζεύξουμε το ιστορικό χρέος της Ευρώπης με το όραμα των πολιτών της και το μέλλον της παγκόσμιας κοινότητάς μας.