του Νότη Παπαδόπουλου
Σε κάθε συνάντηση που έχουν τα τελευταία 20 χρόνια οι πρωθυπουργοί του Ισραήλ με τους προέδρους των ΗΠΑ βάζουν ως πρώτο θέμα στην ατζέντα τους την αποφυλάκιση του Τζόναθαν Πόλαρντ – ενός κατασκόπου που καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη το 1987 και παραμένει έως σήμερα στις αμερικανικές φυλακές για διοχέτευση στο Ισραήλ απόρρητων αμερικανικών εγγράφων. Μάλιστα ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου είχε θέσει ως όρο στον πρόεδρο Μπιλ Κλίντον το 1988 την απελευθέρωση του Πόλαρντ για να υπογράψει μια συμφωνία με τον Γιάσερ Αραφάτ!
Σε αντιδιαστολή με το Ισραήλ, η Ελλάδα πολλές φορές στο παρελθόν, ιδιαίτερα επί συντηρητικών κυβερνήσεων, έχει τηρήσει στάση «υποδειγματικού εταίρου» αποφεύγοντας να ανακινεί ζητήματα που στη διπλωματία θεωρούνται ενοχλητικά. Το έπραττε αυτό ακόμα και όταν καταφανώς βρισκόταν σε θέση ισχύος σύμφωνα με τη διεθνή έννομη τάξη – όπως, για παράδειγμα, στην υπόθεση του κατοχικού δανείου προς την Γερμανία.
Το 1942 οι Ναζί, προκειμένου να ενισχύσουν τις γερμανικές επιχειρήσεις στην Αφρική, ανάγκασαν την κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου να τους δανείσει 38 εκατομμύρια χρυσές λίρες Αγγλίας – δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ σε σημερινές τιμές – χωρίς ποτέ οι μετέπειτα γερμανικές κυβερνήσεις να τα επιστρέψουν.
Το να επιμένει λοιπόν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας -σχεδόν 70 χρόνια μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου – στο ζήτημα των αποζημιώσεων και των επανορθώσεων για τις θηριωδίες των Ναζί στην Ελλάδα, δεν είναι μια ανεδαφική απαίτηση, αλλά εθνικό καθήκον κάθε πολιτικής ηγεσίας της χώρας. Αν μάλιστα όλα αυτά τα χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις έκαναν το αυτονόητο διεκδικώντας πιεστικά ανταλλάγματα για τους νεκρούς της ναζιστικής κατοχής, η απαίτηση Παπούλια προς τον κ. Γκάουκ θα ήταν σαφώς πιο ώριμη.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η πληρωμή των αποζημιώσεων αυτών – περίπου 150 δισεκατομμυρίων ευρώ σε σημερινές τιμές – θα είχε ισχυρότερη νομική βάση και περισσότερες πιθανότητες να πραγματοποιηθεί από το αίτημα για την απελευθέρωση του κατασκόπου Τζόναθαν Πόλαρντ από τις αμερικανικές φυλακές!