της Ζέφης Δημαδάμα*
Στους επόμενους έξι μήνες, η Ελλάδα, το πιο “δοκιμαζόμενο μέλος” της Ευρωπαϊκής Ένωσης καλείται να συντονίσει την ευρωπαϊκή ατζέντα και να αναζητήσει δυνατότητες ώστε να προωθήσει τις δικές της προτεραιότητες για τη θεσμική και ουσιαστική ανασύσταση της Ευρώπης.
Η πραγματοποίηση, ταυτόχρονα με την Ελληνική Προεδρία των Ευρωεκλογών και των τοπικών και περιφερειακών εκλογών επιβάλλει να εγκαταλείψουμε τη μεμψιμοιρία και να αναλάβουμε δράση. Ιδιαίτερα οι άνθρωποι που μέσα σε συνθήκες κρίσης, πέρα από υπηρεσιακούς και γραφειοκρατικούς μηχανισμούς, αναλαμβάνουν καινοτόμες ανθρωπιστικές και αναπτυξιακές πρωτοβουλίες θα πρέπει να πρωτοστατήσουν σε όλους τους τομείς.
Α. Η Ελληνική Προεδρία στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Ελληνική Προεδρία, χωρίς να είναι προφανώς ένα παντοδύναμο εργαλείο, έχει την ευκαιρία να προβάλλει μια «διαφορετική διάσταση» στο εξάμηνο αυτό αποφεύγοντας επικοινωνιακές φιέστες και ελιτιστικες κλειστές συναντήσεις. Με μια λιτή Προεδρία η Ελλάδα θα πρέπει να συνομιλήσει με την κοινωνία και τους πολίτες επαναφέροντας τη «χαμένη» ανθρωποκεντρική διάσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Ελλάδα δύναται να αποδείξει, εν μέσω βαθιάς λιτότητας, ότι μπορεί να τα καταφέρει, να απαντήσει σε όσους μιλούν για μία χώρα ισοπεδωμένη αλλά και να μιλήσει ανοιχτά για τα λάθη και τις αδυναμίες της ίδιας της χώρας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς στο να στηρίξει ουσιαστικά ένα μέλος της σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης (έλλειψη μηχανισμών στήριξης, έλλειψη μηχανισμών χρηματοδότησης, αδυναμία στρατηγικής για την ανάπτυξη, αντιμετώπιση της ανεργίας-ιδιαίτερα των νέων, αδυναμία συγκράτησης του παραγωγικού της δυναμικού κλπ).
Η Ελλάδα η οποία κινδύνευσε με αποχώρηση από την Ευρωζώνη δεν πρέπει να γίνει η Ιφιγένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά να προτάξει ένα νέο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης και κοινωνικής αλληλεγγύης, ιδιαίτερα για τους πολίτες του ευρωπαϊκού νότου. Αρκεί να αναφερθεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα πλήττεται από σοβαρή ανθρωπιστική κρίση. Με 26 εκατομμύρια ανέργους και ποσοστό 23,4% του πληθυσμού της, δηλαδή περίπου 115 εκατ. πολίτες (Eurostat-2012), να αντιμετωπίζουν σημαντικά οικονομικά προβλήματα και να βρίσκονται στα όρια της φτώχειας.
Η Ελληνική Προεδρία θα πρέπει να προτείνει ένα άμεσο σχέδιο αντιμετώπισης της φτώχειας αλλά και μια στρατηγική νέας διακυβέρνησης που θα περιλαμβάνει φορολογική δικαιοσύνη, στήριξη των νέων, ενίσχυση της εργασίας, ισότητα, προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αντιμετώπιση της διαφθοράς και της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος.
Β. Οι Ευρωεκλογές.
Κατά τις ευρωεκλογές θα πρέπει να ξεκινήσει μια ουσιαστική συζήτηση για όλα τα παραπάνω, με όλες τις πολιτικές δυνάμεις οι οποίες οφείλουν να καταθέσουν ρεαλιστικές και πειστικές προτάσεις για την Ευρώπη που θέλουμε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είναι ένα άθροισμα χωρών, αλλά ένας ζωντανός αλληλέγγυος οργανισμός, που καλείται να αντιμετωπίσει μια δομική κρίση δημοσίου χρέους, και μια αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος. Ανοιχτά θέματα που πρέπει επίσης να τεθούν στο διάλογο είναι η Ευρώπη των Πολιτών και της δημοκρατίας, της ισονομίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και όχι της ακροδεξιάς και του φασισμού ο οποίος επανακάμπτει σε περιόδους κρίσης.
Γ. Οι τοπικές και περιφερειακές εκλογές.
Η τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη καθώς και οι νέες μορφές διακυβέρνησης αποτελούν βασικούς πυλώνες των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η δημιουργία και η ενίσχυση της σχέσης ανάμεσα στο τοπικό και στο παγκόσμιο, η ανάδειξη τοπικών και περιφερειακών δικτύων παραγωγής για την ενίσχυση της ανάπτυξης τομέων όπως ο τουρισμός, η ενέργεια και η ναυτιλία, σε επίπεδο εθνικών περιφερειών αλλά και μακροπεριφερειών, όπως η Μαύρη Θάλασσα, τα Βαλκάνια, η Βαλτική, είναι σημαντικά ζητήματα τα οποία πρέπει να τεθούν στο δημόσιο διάλογο.
Με αφορμή και έναυσμα την Ελληνική Ευρωπαϊκή Προεδρία, οφείλουμε να συνεργαστούμε και να επαναπροσδιορίσουμε τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με στόχο τη οικονομική, πολιτική, κοινωνική και εδαφική συνοχή. Η Ελληνική Προεδρία θα πρέπει να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες χωρίς στρουθοκαμηλισμό και μικροκομματικές και κοντόφθαλμες προσωπικές στρατηγικές.
Όμως, έχουμε το σθένος και την τόλμη να ξεκινήσουμε το διάλογο για την επαναθεμελίωση ενός νέου ευρωπαϊκού οράματος με άνοιγμα στην κοινωνία των πολιτών, με νέους ανθρώπους, συνεργαζόμενοι όλοι μαζί και αντιπαλεύοντας τον “κακό μας εαυτό” και τη σκληρή πολιτική πόλωση που μας κατατρέχει;
*Η Ζέφη Δημαδάμα είναι Δρ. Οικονομικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος.
Πηγή: http://www.metarithmisi.gr/el/readArchives.asp?catID=2&subCatID=8&textID=26014