Παρουσιάζεται διασκευασμένο το έργο του «Το τραγούδι της Γης»
«Ας σβήσει το τραγούδι. Ας σβήσει σιγαλινά το τραγούδι. Ας καταλαγιάσουν οι φωτιές, ας μαραθούν οι ξανθές φλόγες, ας ρίξουν τα φτερά τους τα μελτέμια. Στάχτη χιονίζει στα ξανθά κεφάλια, χρυσόσκονη πασπαλίζεται στην πράσινη κόμη των δασών. Αγαπημένοι, θα πεθάνουμε ένα βράδυ, και ο νους μας, που αστράφτει από τη ματιά του Θεού, θα σκοτεινιάσει σαν την απονύχτερη εκκλησία. Έτσι θα πεθάνουμε ένα βράδυ, όταν το φως της ζωής θα χαμηλώνει στον ορίζοντά μας όπως το μάτι της αδειανής λάμπας. Και την ίδιαν ώρα μιλιούνια νέες ζωές θα ξεκινούν ανυπόμονα από τις καρπισμένες μήτρες».
Γραμμένο με τη χυμώδη, ζωντανή, λαϊκή και έντεχνη γλώσσα του Στρατή Μυριβήλη, το λυρικό πεζογράφημα Το τραγούδι της Γης πρωτοκυκλοφόρησε το 1937. Είναι ένας ύμνος στο θαύμα της δημιουργίας του πλανήτη μας, στο θαύμα της δημιουργίας του ανθρώπου, ένας ύμνος στον κύκλο της ζωής.
Διαβάστε τη συνέχεια στο:
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=634886
