Για τη χαρά που ζει όταν περιοδεύει, για τα τραγούδια που αλλάζουν «πόστο» μέσα στον χρόνο… Λίγο πριν κλείσει την καλοκαιρινή περιοδεία του, καυτηριάζει όσα τον ενοχλούν και μιλάει για τα δώρα που του έδωσε η ζωή
της Ζωής Λιάκα
Οι ήχοι των ρεμπέτικων, των δημοτικών, του ροκ, της κρητικής μουσικής, αλλά και οι ηλεκτρονικοί, βρίσκονται σε κάθε έκφραση της δημιουργίας του. Είναι τα πολύτιμα υλικά του Γιάννη Αγγελάκα, εκείνα που βρήκε στις αλάνες της Νεάπολης στη Θεσσαλονίκη του ’60 και τα κουβαλάει μέχρι σήμερα. Η κουβέντα μας ξεκινά με άξονα την παρουσία και την κινητικότητά του, πότε μέσα από επιστολές διαμαρτυρίας και πότε μέσα από τα οργισμένα τραγούδια του, που τον εντάσσουν στους έντονα πολιτικοποιημένους δημιουργούς. «Πολλά από τα τραγούδια μας τοποθετούνται μέσα στον χρόνο σε σημεία που κι εγώ δεν μπορούσα να φανταστώ, βρίσκουν θέση και τρόπο για να μιλήσουν με τον δικό τους τρόπο» λέει.
Διαβάστε τη συνέχεια στο:
http://www.tanea.gr/news/culture/article/5156389/o-ellhnas-exei-dna-pliatsikologoy/