Οι «κόκκινοι διάβολοι» επικράτησαν 2-0 της Αγγλίας στον μικρό τελικό και κατέκτησαν την τρίτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας. Την καλύτερη τους ever, μετά την τέταρτη στη διοργάνωση του 1986.
Το σκορ άνοιξε ο Μενιέ στο 4’ με προβολή ύστερα από γύρισμα του Σαντλί και ο Αζάρ διπλασίασε τα τέρματα των τυπικά γηπεδούχων στο 82’, ύστερα από ωραία αντεπίθεση της ομάδας του Μαρτίνεθ, που ήταν αρκετά ανώτερη συνολικά και θα μπορούσε να «κλειδώσει» νωρίτερα τη νίκη.
Σχεδόν άφαντοι στο πρώτο μέρος οι Βρετανοί, που πίεσαν αρκετά μετά τα μέσα του δεύτερου ημιχρόνου (δεχόμενοι παράλληλα και αρκετές φάσεις), αλλά στο φινάλε, πήραν αυτό που άξιζαν.
«Άσφαιροι» οι Κέιν και Λουκάκου, με τον φορ της Τότεναμ να είναι αγκαλιά με το βραβείου του πρώτου σκόρερ, με τα 6 τέρματα που έχει πετύχει και αυτόν της Μάντεστερ Γιουνάιτεντ να παραμένει στα 4. Στα 3 είναι Γκριεζμάν και Εμπαπέ, που έχουν ένα παιχνίδι λιγότερο.
Το ματς
Διαβολεμένο ήταν το Βέλγιο από το ξεκίνημα της αναμέτρησης και γενικότερα στο πρώτο μέρος, παίζοντας απελευθερωμένα (όπως άλλωστε συμβαίνει συνήθως στους μικρούς τελικούς) και δείχνοντας, ωστόσο, ότι είχε μεγαλύτερη δίψα για κάτι καλύτερο από την τέταρτη θέση. Αυτό ήταν άλλωστε το καλύτερό του πλασάρισμα στη διοργάνωση, το 1986.
Η Αγγλία κινήθηκε με την τακτική που ακολούθησε έως τώρα στο τουρνουά. Κοντά οι γραμμές, καλά οχυρωμένη πίσω, αλλά και με αρκετά παθητικό ρόλο αυτήν τη φορά, παρασυρόμενη από την πίεση του αντιπάλου. Ο ρυθμός θύμισε πολύ ματς Premier League και ούτως ή άλλως, αρκετοί από τους παίκτες, που βρέθηκαν στον αγωνιστικό χώρο, αγωνίζονται στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα.
Ωστόσο, ευνόησε πιο πολύ την ομάδα του Μαρτίνεθ, που δεν άργησε να ανταμειφθεί για την υπεροχή της και την… τσαμπουκαλεμένη εκκίνησή της στον αγώνα. Με το γνώριμο της παιχνίδι, τη γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, ο Σαντλί βρέθηκε από τα αριστερά και ο Μενιέ, που τυπικά είναι δεξιός μπακ (στην εθνική παίρνει όλη την πλευρά), έκανε ωραία κίνηση χωρίς την μπάλα και με προβολή νίκησε τον Πίκφορντ από την καρδιά της μικρής περιοχής.
Στο ίδιο τέμπο κινήθηκε το Βέλγιο και μετά το τέρμα του παίκτη της Παρί, κυνηγώντας ακόμη ένα. Η προσπάθεια (12’) των Ντε Μπρόινε-Λουκάκου έμεινε ημιτελής λόγω του άσου της Μάν. Σίτι, που είχε μεγάλη ευκαιρία στο 35’ με γυριστό από τη μικρή περιοχή έπειτα από το «τσαφ» του Τίλεμανς. Ενδιάμεσα, η Αγγλία είχε δύο καλές στιγμές για να ισοφαρίσει, χωρίς να το αξίζει βάσει της εικόνας της. Με την κεφαλιά του αμαρκάριστου Λόφτους-Τσικ στο 15’, που δεν ανησύχησε ιδιαίτερα τον Κουρτουά και με το πλασέ του Κέιν (23’) από το ξεκίνημα της μεγάλης περιοχής, που έστειλε την μπάλα λίγο δίπλα από το δεξί δοκάρι του Κουρτουά.
Μπορεί οι ευκαιρίες να δείχνουν ίδιες αριθμητικά πάνω-κάτω, αλλά οι «κόκκινοι διάβολοι» ήταν πολύ ανώτεροι, ήλεγχαν την κατάσταση σχεδόν σε ολόκληρο το πρώτο μέρος, ήταν μια ταχύτητα πάνω και αν δεν έδειχναν φλύαροι σε αρκετές περιπτώσεις θα έφταναν εύκολα στο 2-0 πριν την ανάπαυλα.
Ο Σάουθγκεϊτ έκανε δύο μαζεμένες αλλαγές μετά την ανάπαυλα, βάζοντας Λίγκαρντ και Ράεφορντ, αντί Ρόουζ και Στέρλινγκ. Αναμενόμενο μετά το πρόσωπο (κυρίως επιθετικά) των Βρετανών στο πρώτο μέρος. Το Βέλγιο έριξε ταχύτητα (πατώντας το γκάζι κατά διαστήματα), ίσως και επειδή άρχισε να μειώνεται η… βενζίνη στο ντεπόζιτο και τα «λιοντάρια» που έπαιξαν με μεγαλύτερο… θάρρος σε σχέση με τα πρώτα 45 λεπτά ήταν πολύ πιο ανταγωνιστικά και λίγο έλειψε να φτάσουν στην ισοφάριση, πιέζοντας αρκετά στο δεύτερο μισό του β’ ημιχρόνου.
Η ομάδα του Μαρτίνεθ άφησε την μπάλα στον αντίπαλο, κάνοντας το αγαπημένο του παιχνίδι, αυτό των κόντρα επιθέσεων και λίγο έλειψε να κάνει τη ζημιά στο 56ο λεπτό. Η κάθετη του Ντε Μπρόινε ήταν εξαιρετική, αλλά όχι και το κοντρόλ του Λουκάκου, που έδωσε την ευκαιρία στον Πίκφορντ να μπλοκάρει.
Μετά το 65’, η Αγγλία έγινε πιο επιθετική, πίεσε αρκετά, αλλά, παράλληλα, άφησε αρκετά κενά πίσω, έχοντας να σταματήσει τους… πυραυλοκίνητους παίκτες του Βελγίου και το πλήρωσε μόνο στο 82’, με το τέρμα του Αζάρ. Στο 70’, ο Ντάιερ (μετά από συνεργασία με τον Ράσφορντ) βρέθηκε φάτσα με τον Κουρτουά, έσκαψε την μπάλα και ο Αλντερβάιρελντ έδιωξε πάνω στη γραμμή, στη μακράν καλύτερη ευκαιρία των Βρετανών, που πάτησαν στο δυνατό τους σημείο για να φέρουν την κατάσταση στα ίσα. Το ψηλό παιχνίδι, που φυσικά δεν έκανε το Βέλγιο να νιώσει.. άβολα.
Οι φάσεις με Ντάιερ (73’) και Μαγκουάιρ (74’) ήρθαν, αλλά όχι και τα γκολ. Οι «κόκκινοι διάβολοι» απάντησαν με δύο ευκαιρίες, όπου τα έκαναν και πάλι όλα άψογα στην ανάπτυξη, αλλά όχι και στην τελική προσπάθεια, με τους Μέρτενς (76’) και Μενίε (80’), αν και το σουτ του μπακ της Παρί ήταν πολύ καλό. Το κερασάκι στην τούρτα έβαλε ο Αζάρ στο 82’, με τον εξαιρετικό Ντε Μπρόινε να τον τροφοδοτεί στο κατάλληλο τάιμινγκ και τον άσο της Τσέλσι, να αφήνει πίσω του τον Τζόουνς προτού πλασάρει για το 2-0.
Βέλγιο (Ρομπέρτο Μαρτίνεθ): Κουρτουά, Αλντεβάιρελντ, Κομπανί, Βερτόνχεν, Μενιέ, Τίλεμανς (78′ Ντεμπελέ), Βίτσελ, Σαντλί (39′ Βερμάλεν), Ντε Μπράινε, Λουκακού (60′ Μέρτενς), Ε. Αζάρ
Αγγλία (Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ): Πίκφορντ, Τζόουνς, Στόουνς, Μαγκουάιρ, Ντάιερ, Τρίπιερ, Λόφτους Τσικ (84′ Άλι), Ντελφ, Ρόουζ (46′ Λίνγκαρντ), Κέιν, Στέρλινγκ (46′ Ράσφορντ)
Διαιτητής: Αλιρέζα Φαγκανί (Ιράν)
Αποστόλης Λιβάνιος από τον sport fm