Η Φενέρ κατέκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία της το τρόπαιο της Euroleague αφού επικράτησε του Ολυμπιακού στον μεγάλο τελικό με σκορ 80-64.
Δυναμικό ήταν το ξεκίνημα της Φενέρμπαχτσε στο 1ο δεκάλεπτο. Οι Τούρκοι με η βοήθεια της έδρας και του κόσμου, προσπάθησαν να χτίσουν μια διαφορά όμως σε δύο περιπτώσεις, Σπανούλης και Πρίντεζης με ισάριθμα τρίποντα κατάφεραν να κρατήσουν τη διαφορά σε μονοψήφιο νούμερο. Το τέλος του πρώτου 10λέπτου, βρήκε την Φενέρ να προηγείται 26-18.
Στα πρώτα πέντε λεπτά της 2ης περιόδου, η Φενέρ είχε σταθερά ένα προβάδισμα έξι πόντων, το οποίο κατάφερε να φτάσει στο +9 με τρίποντο του Μπογκντάνοβιτς, σχεδόν 3,5 λεπτά πριν το ημίχρονο.
Ο Ολυμπιακός όμως στα τελευταία τρία λεπτά ξεκίνησε αντεπίθεση με τρίποντο του Πρίντεζη και κατάφερε τελικά να πάει στα αποδυτήρια μειώνοντας τη διαφορά στους πέντε πόντους, 39-34.
Η 3η περίοδος ξεκίνησε με ρεσιτάλ τριπόντων και τον Μάντζαρη να κρατά όρθιο τον Ολυμπιακό. Ο Μιλουτίνοφ πήρε την σκυτάλη όμως η Φενέρ στο δεύτερο μισό της 3ης περιόδου πάτησε γκάζι. Παπανικολάου και Πρίντεζης ήταν άστοχοι, οι Τούρκοι ευστοχούσαν στις βολές και ο Ντατόμε έστειλε με τρίποντο το σκορ στο 57-44. Ο Ολυμπιακός έσφιξε την άμυνά του όμως επιθετικά εξακολουθούσε να υστερεί και η 3η περίοδος ολοκληρώθηκε με 60-48 για την Φενέρ.
Η 4η περίοδος ξεκίνησε εφιαλτικά. Ο Ολυμπιακός ήταν νευρικός σε αντίθεση με την Φενέρμπαχτσε, η οποία έτρεξε μέχρι τα μισά της περιόδου ένα επί μέρους 19-6 εκτοξεύοντας τη διαφορά.
Ο Σπανούλης εξακολουθούσε να είναι άστοχος, ο Πρίντεζης είχε κάποιες σπασμωδικές ενέργειες και ο Μπογκντάνοβιτς εκτόξευσε τη διαφορά στο 73-54.
Σε εκείνο το σημείο, ο Ολυμπιακός έδειχνε να μην έχει την απαιτούμενη ενέργεια για ένα ακόμη θαύμα. Οι Τούρκοι σούταραν με 53% στα τρίποντο την ώρα που το ποσοστό των ερυθρόλευκων ήταν κάτω από το 35%.
Το τελικό σκορ 80-64 κρίνεται δίκαιο για την Φενέρ, η οποία έφτασε έως το τέλος της διαδρομής κατακτώντας το πρώτο τρόπαιο της Euroleague στην ιστορία της. Παράλληλα, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έφτασε στο 9ο Ευρωπαϊκό τρόπαιο της καριέρας του, μετά τα πέντε με τον Παναθηναϊκό, το ένα με την Ρεάλ, ένα με την Μπανταλόνα και ένα με την Παρτιζάν.