Την αποχώρησή του από την Εθνική Ομάδα μπάσκετ ανακοίνωσε σήμερα ο Νίκος Ζήσης. Ο 33χρονος γκαρντ της Μπάμπεργκ που αγωνίζεται ανελλιπώς με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα από το 2004 και μετά, αποφάσισε πως είναι καιρός να σταματήσει με αποτέλεσμα να μην δώσει το «παρών» στο Προολυμπιακό τουρνουά του Τορίνο (4-9/7).
Ο Νίκος Ζήσης είναι ένας από τους σημαντικότερους και κορυφαίους παίκτες στην ιστορία της Εθνικής μας ομάδας, συμμετέχοντας στα μετάλλια του 2005, του 2006 και του 2009. Ο πλέι μέικερ της Μπάμπεργκ, αναδείχθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης με την Ελλάδα το 2005 στο Βελιγράδι, κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας, ενώ πήρε το χάλκινο στο Eurobasket της Σλοβενίας το 2009.
Στην αποχαιρετιστήρια δήλωση, αναφέρει μεταξύ άλλων ότι η «γαλανόλευκη» είναι η ομάδα που αγάπησε περισσότερο από κάθε άλλη.
«Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και έρχονται στιγμές στη ζωή που πρέπει να παίρνουμε δύσκολες αποφάσεις. Θέλω να ανακοινώσω το αντίο μου από την Εθνική Ομάδα. Ήταν τεράστια τιμή και περηφάνια να αγωνίζομαι με το εθνόσημο στο στήθος και να εκπροσωπώ την πατρίδα μου μέσα στο γήπεδο» ανέφερε ο Ζήσης.
«Κάθε καλοκαίρι ξεκινούσε με ανυπομονησία και όνειρα για τις μεγάλες διοργανώσεις, συναίσθημα που δεν άλλαξε ποτέ όσα χρόνια κι αν πέρασαν. Στην Εθνική Ομάδα ένιωσα τις μεγαλύτερες χαρές και λύπες της καριέρας μου, είναι η ομάδα που αγάπησα περισσότερο από κάθε άλλη» συνέχισε.
«Θέλω να ευχαριστήσω την ομοσπονδία, τους προπονητές μου, όλους όσους συνεργάστηκα μα πάνω από όλα τους συμπαίκτες μου όλα αυτά τα χρόνια. Ζήσαμε ανεπανάληπτες στιγμές εντός και εκτός παρκέ, που θα μας συνδέουν για πάντα. Αυτό που μετράει περισσότερο είναι πως τόσο στα καλά, όσο και στα άσχημα, λειτουργούσαμε ως οικογένεια και νιώθαμε κάτι μοναδικό για αυτή την ομάδα. Το συναίσθημα να παίζεις για την Ελλάδα, δυστυχώς δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια» πρόσθεσε ο Ζήσης.
«Το κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες γενιές και το διαφυλάξαμε μέσα στο γήπεδο και την καρδιά μας. Ελπίζω και θα με γεμίσει με ακόμα μεγαλύτερη περηφάνια να διαπιστώσω στο μέλλον πως η δική μου γενιά μεταλαμπάδευσε και στις επόμενες αυτό το αίσθημα ευθύνης, περηφάνιας και τιμής για την Εθνική ομάδα. Θα είναι χαρά ανυπέρβλητη τα παιδιά που ξεκίνησαν να παίζουν μπάσκετ βλέποντας εμάς στην τηλεόραση και στο γήπεδο να μας ξεπεράσουν και να κάνουν ακόμα πιο “πλούσια” την παράδοση και την ιστορία της επίσημης αγαπημένης» συμπλήρωσε.