Αυτή είναι η συμφωνία για το ελληνικό χρέος: 10ετής επιμήκυνση, "νέο πρόγραμμα μετά το πρόγραμμα" & δόση 15 δισ.

Λίγο μετά τη 01:00 τα ξημερώματα της Παρασκευής, μετά από ακόμη ένα μαραθώνιο Eurogroup, έκλεισε η συμφωνία.

Ελλάδα και δανειστές συμφώνησαν σε μικρή παρέμβαση για το ελληνικό χρέος, “μαξιλάρι” ρευστότητας 15 δισ.για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας για τους επόμενους 22 μήνες μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος στις 20 Αυγούστου και διαρκή λιτότητα.

Η επιμήκυνση των δανείων του EFSF (ύψους 130,9δις ευρώθα είναι δέκα έτη, σε συνδυασμό με επέκταση της περιόδου χάριτος για την πληρωμή επιτοκίων επίσης για δέκα έτη. Αυτό, χωρίς να είναι ό,τι ζητούσαμε (15 χρόνια)  δημιουργεί μια ανάσα στην εξυπηρέτηση των δανείων μας.

Η δόση που θα λάβει η Ελλάδα θα είναι 15 δις ευρώ, που θα συμβάλει στγη δημιουργία ενός “μαξιλαριού” συνολικής ρευστότητας 24,1 δισ. ευρώ. Με αυτά τα χρήματα η Ελλάδα θα ολοκληρώσει το τρίτο και τελευταίο πρόγραμμα. Είναι το τελευταίο  “εφάπαξ” για να αντιμετωπίσει το χρηματοδοτικό κενό που θα δημιουργηθεί με τη λήξη των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων και τρέχουσες υποχρεώσεις στους δανειστές.

Από αυτό το ποσό, τα 9.5 δις θα πάνε στην χρηματοδότηση του “μαξιλαριού ρευστότητας” και τα υπόλοιπα 5.5 δις στην εξυπηρέτηση του χρέους. Στο πλαίσιο αυτό,  3,3 δις θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εξαγορά προηγούμενων δανείων, όπως αυτών του ΔΝΤ.

Η Ελλάδα θα λάβει επιστροφές ύψους 4,5 δις ευρώ, που αφορούν στα κέρδη των ελληνικών ομολόγων ύψους 5,8 δις που κατέχουν οι Ευρωπαϊκές Κεντρικές Τράπεζες (ΑΝFAs) και των ομολόγωνπου ύψους 14,7 δις που κατέχει η ΕΚΤ (SNPs)

Η εξυπηρέτηση των υποχρεώσεων προς τους δανειστές θα εξασφαλιστεί με λιτότητα έως το 2022 και σταθερά υψηλά πλεονάσματα. Προβλέπεται πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ ως το 2022 και 2,2% από το 2023 ως το 2060

Ο στενός “κορσές”. Παράλληλα στη χώρα θα επιβληθεί ένα “πρόγραμμα μετά το πρόγραμμα” όπως χαρακτήρισε ευγενικά τον σφιχτό “κορσέ” της μεταμνημονιακής εποπτείας  ο Πιέρ Μοσκοβισί.

Με «κορσέ» εποπτείας

Δεν ανακοινώθηκαν λεπτομέρειες επ’αυτού, αλλά από τις πληροφορίες που υπάρχουν ως τώρα, η τρόικα συμπεριλαμβανομένου του ΔΝΤ θα ελέγχει την τήρηση των δεσμεύσεων ανά τρίμηνο (όπως συμβαίνει και με τα μνημόνια) και θα μπορεί να ζητάει νέα μέτρα αν υπάρχουν αποκλίσεις.

Και αυτό γιατί, όπως είπε ο πρόεδρος του Eurogroup Μάριο Σεντένο, τώρα η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει προσηλωμένη στην εφαρμογή τόσο των ήδη νομοθετημένων μεταρρυθμίσεων όσο και των μελλοντικών μεταρρυθμίσεων.

Πρόκειται γιά τα μέτρα λιτότητας και υπερφορολόγησης, που χτυπούν συνταξιούχους , μικρά και μεσαία εισοδήματα, που συνομολογήθηκαν με τους δανειστές στο Χίλτον και ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία στο “πολυνομοσχέδιο”. Επίσης την εφαρμογή του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων και άλλες διοικητικές μεταρρυθμίσεις.. Η “προσήλωση” αυτή θα πρέπει να ελέγχεται αυστηρά.

Η βιωσιμότητα του χρέους αμφισβητείταιΟ πρόεδρος του Eurogroup θεωρεί ότι το ελληνικό χρέος είναι πλέον βιώσιμο. Γεγονός που επιτρέπει στον Πιέρ Μοσκοβισί να δηλώνει ότι “η ελληνική κρίση τελείωσε απόψε στο Λουξεμβούργο”.

Ωστόσο η Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε πως “μπορεί το χρέος να είναι μεσοπρόθεσμα βιώσιμο, αλλά μακροπρόθεσμα δεν είναι”. Έτσι, το ΔΝΤ δεν συμμετέχει σε όσα συμφωνήθηγκαν  με χρηματοδότηση, ωστόσο θα εξετάζει, ως σύμβουλος,  τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Τι προηγήθηκε στη Μαραθώνια Συνεδρίαση

Λίγο μετά τις 23.00 ξαναμπήκε στο «τραπέζι» της συνεδρίασης το θέμα της Ελλάδας. H συζήτηση έγινε στη βάση εισήγησης του Eurogroup, η οποία όμως δεν έγινε αποδεκτή στο σύνολό της από τη Γερμανία.

Εξετάστηκαν οι ακόλουθες παραδοχές:

Γενική παραδοχή: Η Ελλάδα πρέπει να επιτυγχάνει πρωτογενές πλεόνασμα [2,2% του ΑΕΠ] κατά μέσο όρο για την περίοδο 2023-2060. Οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες εξυπηρετήσης του χρέους πρέπει να παραμείνουν κάτω του 15% του ΑΕΠ μεοσπρόθεσμα και κάτω του 20% από εκεί και πέρα, ενώ θα διασφαλίζεται ότι το χρέος θα βρίσκεται σε τροχιά μείωσης.

Μεσοπρόθεσμα μέτρα:

Κατάργηση του επιτοκίου step up, που έχει συνδεθεί με το δάνειο του δεύτερου προγράμματος (EFSF) ύψους 130,9 δις ευρώ..

Tη χρήση των κερδών του 2014 από τα ομόλογα που έχουν οι κεντρικές τράπεζες (ANFAs – SMPs) από τον λογαριασμό του ESM και την συνέχιση της επιστροφής των ANFAs και SMPs του 2017. Αυτά θα επιστρέφονται στην Ελλάδα σε δύο ισόποσες δόσεις, τον Ιούνιο και τον Δεκέμβριο, αρχής γενομένης από το 2018 μέχρι τον Ιούνιο του 2022, μέσω του ειδικού λογαριασμού του ESM και θα χρησιμοποιηθούν για να μειώσουν τις χρηματοδοτικές ανάγκες.

Παράταση της περιόδου χάριτος για τα δάνεια του EFSF [κατά 10 χρόνια] και μια επιμήκυνση της μέσης διάρκειας λήξης κατά [10 – 15 χρόνια].

Δημιουργία μηχανισμού, ο οποίος θα ενεργοποιείται στην περίπτωση πολύ δυσμενέστερου απρόοπτου μακροοικονομικού σεναρίου. Οποτε ενεργοποιείται από το Eurogroup, θα περιέχει στην Ελλάδα ρυθμίσεις ευκολίας, όπως περαιτέρω αναδιάρθρωση του χρέους με ανώτατο όριο και παρατάσεις των πληρωμών τόκων του δανείου του EFSF, στο βαθμό του είναι αναγκαία για τη βιωσιμότητα του χρέους.

Μεταμνημονιακό πλαίσιο επιτήρησης

Η διαδικασία ενισχυμένης εποπτείας θα ενεργοποιηθεί τις επόμενες εβδομάδες και αναμένεται η ελληνική κυβέρνηση να την υποστηρίξει.

Οι τριμηνιαίες αναφορές στο πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας, θα επιτρέψουν στενότερη παρακολούθηση της οικονομικής, δημοσιονομικής και χρηματοπιστωτικής κατάστασης και των δεσμεύσεων για τις μεταμνημονιακές μεταρρυθμίσεις. Θα είναι η βάση επί της οποίας το Eurogroup θα αποφασίζει στο εξής την επιστροφή των SMPs και ANFAs και την κατάργηση του επιτοκίου step up.

Τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους θα συνοδεύονται από μέτρα που θα διασφαλίζουν ισχυρή και συνεχή εφαρμογή από την Ελλάδα των μεταρρυθμίσεων που έχουν συμφωνηθεί με το πρόγραμμα.

Ύψος δόσης

Οι υπουργοί Οικονομικών συζητο΄λυν επίσης την εκταμίευση της πέμπτης και τελευταίας δόσης ύψους [11,7 – 21,7] δισ. ευρώ. Από αυτό το συνολικό ποσό, [5,5] δισ. θα χρησιμοποιηθούν για αποπληρωμή του χρέους, ενώ [6,2 – 16,2] δισ. θα χρησιμοποιηθούν για το χτίσιμο του μαξιλαριού ρευστότητας. Συνολικά, η Ελλάδα θα βγει από το πρόγραμμα με ένα σημαντικό μαξιλάρι ρευστότητας [20,8 – 30,8] δισ. που θα καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες του δημοσίου για [περίπου 21 – περισσότερο από 28] μήνες μετά το τέλος του προγράμματος.

Από το newsroom του Politisonine και του economico.gr